Magnetisch veld: verschil tussen versies

De mens was al vertrouwd met magnetische effecten bijna sinds het begin van de geschreven geschiedenis, maar die effecten hadden allemaal te maken met de eigenschappen van [[permanente magneet|permanente magneten]]. De studie van [[elektromagnetisme|elektromagnetische]] effecten begint met een specifieke ontdekking door [[Hans Christian Ørsted]] in de winter van 1819-1820. Hij stelde vast dat een stroom door een draad die op afstand omheen een kompasnaald was gewikkeld, weliswaar geen effect had als de wikkelingen loodrecht op de naald stonden, maar de naald wel deden uitwijken als de wikkelingen er parallel mee liepen. Aangemoedigd door het nieuws van deze ontdekking bracht [[François Arago]] er op 11 september 1820 verslag van uit bij de [[Académie des sciences|Franse Academie voor Wetenschappen]]. Nauwelijk een week later beschreef [[AndreAndré-Marie AmpereAmpère]] de wederzijdse kracht tussen twee parallelle stroomdraden. Op 30 oktober beschreven [[Jean-Baptiste Biot]] en [[Félix Savart]] het effect van de proef van Oersted kwantitatief ([[wet van Biot-Savart]]).<ref name="elliott">Hoofdstuk 4 "Magnetostatics in Free Space" in {{Aut|Elliott, Robert S.}}, "Electromagnetics - History, Theory, and Applications," IEEE PRESS Series on Electromagnetic Waves 1993.</ref>