Visserszorg: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
EcrituresBot (overleg | bijdragen)
k +infobox plantage
Regel 1:
{{infobox plantage}}
 
[[Afbeelding:KITLV - 39049 - Muller, Julius Eduard - Paramaribo - Sugarcane plantation Visserszorg in Surinam - circa 1885.tif|thumb|Suikerrietplantage Visserszorg]]
'''Visserszorg''' was een [[koffieplantage]] aan de [[Commewijne (rivier)|Commewijnerivier]] in het district [[Commewijne (district)|Commewijne]] in [[Suriname]]. Zij lag rechts bij het opvaren, stroomafwaarts naast plantage ''[[Leliëndaal]]'' en stroomopwaarts naast plantage ''[[Sorgvliet]]''.
Regel 5 ⟶ 7:
 
=== Beginperiode ===
In 1746 werd het [[Fort Nieuw-Amsterdam]] opengesteld. Hierdoor werd het moerasgebied aan de beneden-Commewijne beschermd tegen vijandelijke invallen. Vooruitlopend daarop werden de gronden aan de monding van de rivier vanaf 1743 uitgegeven. Hiervan werd 500 [[Acre (oppervlaktemaat)|akkers]] uitgegeven aan de gouvernementssecretaris Cornelis Graafland Jacobsz. Na zijn overlijden is de plantagegrond waarschijnlijk publiek verkocht. Daarna begon een lange geschiedenis van vererving.
 
In 1747 stond de plantage op naam van Anna Catharina Arnaud. In 1751 trouwde zij met Charles Kennedy uit Schotland die daarna als eigenaar vermeld stond. Hij overleed in 1758 en Anna Catharina hertrouwde met Jacques Roux uit Lausanne. Deze was zelf al eigenaar van de katoenplantages ''Rouxgift'' en ''Lausanna'' (later ''Louisiana'') aan de ''Tapoeripakreek'', en de houtgrond ''Beaulieu'' aan de ''Parakreek''. ''Visserszorg'', ''Rouxgift'' en ''Louisiana'' heetten in het [[Surinaams|Sranan Tongo]] alle drie ''Roe''. Anna Catharina overleed in 1770 en Roux trouwde een jaar later met Elisabeth Dandiran. Na het overlijden van Roux in 1780 trouwde Elisabeth in 1787 met de luitenant-kolonel, ingenieur en Inspecteur der Fortificatiën Nicolaas Laurens Robatel. Deze trouwde, na het overlijden van Elisabeth met Rijnhardina Maria Elisabeth Meurs. ''Visserszorg'' was opgezet als koffieplantage, maar in 1792 werd overgegaan op [[suikerriet]]. Er werd een [[suikerfabriek]] met watermolen gebouwd, en een grote vaartrens naar achteren gegraven voor het vervoer van het suikerriet naar de fabriek. De plantage was tegen die tijd uitgebreid met 500 akkers.
 
=== Negentiende eeuw ===
De volgende eigenaar was jonkheer Paulus Repelaer van Spijkenisse die met Rijnhardina trouwde na het overlijden van Robatel. In 1843 stonden de erfgenamen van Rijnhardina als eigenaren vermeld. Rond 1850 werd er op ''Visserszorg'' een innovatie ingevoerd: het centrifugetoestel. Dit toestel zuiverde, door middel van [[middelpuntvliedende kracht]] de [[melasse|melassestroop]]stroop van de gekristalliseerde suiker. Bij de [[emancipatie]] in 1863 bleken deze erfgenamen voor de helft de dochter van Rijnardina te zijn er de andere helft werd onder vier leden van de familie Planteau verdeeld. Planteau was administrateur van ''Visserszorg'' en getrouwd met een zus van Rijnhardina. Zijn dochter, Josephine Jeanne, was in 1891 de eigenaresse. De administratie werd gevoerd door de [[Nederlandse Handel-Maatschappij]], die in datzelfde jaar ''Visserszorg'' opkocht om verzekerd te zijn van genoeg suikerriet voor de grote centraalfabriek op ''[[Mariënburg (Suriname)|Mariënburg]]''.
 
=== Einde ===