Zeemeermin: verschil tussen versies

 

In de [[Griekse mythologie]] hadden [[Demon|zeedemonen]] eerder al hun domicilie gekozen in de grotten en op de rotsen rond de [[Tyrreense Zee]]. Door hun zachte gezang lokten zij de schippers op de klippen. [[Sirene (halfgodin)|Sirene]]n worden voor het eerst genoemd in de [[Odyssee]] van [[Homerus]], waar deze half-vrouw half-vogel wezens hun charmes aan [[Odysseus]] tentoonspreidden. Zeemeerminnen, sirenen met een vissenstaart, kwamen in ook voor in de ''[[Physiologus]]'', een collectie moraliserende dierenverhalen, die waarschijnlijk rond de derde of vierde eeuw na Christus in het Grieks werden geschreven door een anonieme auteur. Deze ''Physiologus'' was een voorloper van de populaire [[bestiarium|bestiaria]] in de Middeleeuwen. [[Kerkvader]]s gebruikten de gespleten persoonlijkheid van zeemeerminnen - immers half vrouw, half vis - als een teken van wantrouwen. Het verhaal van sirenen en zeemeerminnen werd in de [[middeleeuwen]] door de Kerk dan ook gebruikt om mensen te waarschuwen voor het kwaad van de verleiding. In die tijd waren om die reden dan ook in veel kerken, kloosters en kathedralen afbeeldingen van zeemeerminnen te vinden.

 

== Vermeende waarnemingen ==