Columbarium: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
Indien een stoffelijk overschot niet wordt begraven maar [[crematie|gecremeerd]], zijn er diverse bestemmingsmogelijkheden voor de [[as (verbranding)|as]]. In de nabijheid van een [[crematorium]] bevindt zich doorgaans een strooiveld voor de verstrooiing van de as. Ook kan de as op een andere plek uitgestrooid worden, zoals op zee. In deze gevallen is uiteraard nauwelijks sprake van een concreet aanwijsbare laatste rustplaats.
Indien nabestaanden de voorkeur geven aan een identificeerbare plek, of als de overledene heeft beschikt dat die er moet zijn, kan de as worden bijgezet in een urn. Speciaal daartoe bestemde muren of muurachtige bouwsels in of nabij crematoria of op begraafplaatsen bevatten tal van nissen, waarvan elk een urn kan bevatten. In Nederland mag dit ook op eigen grond waardoor een [[tuincolumbarium]] ontstaat. De herkenbaarheid en vindbaarheid worden nog bevorderd doordat ook persoonsgegevens als de naam en het jaar van geboorte en van overlijden kunnen worden vermeld.
''Columbaria'' bestaan al sinds de oudheid; toen vormden zij [[necropolis|necropolen]] ("dodensteden") voor de armere bevolking van een stad. Voorheen kon een columbarium ook een muur of kelder zijn met ''graven'' erin; in hedendaags verband wordt het woord alleen gebruikt als het om de ''as'' van een overledene gaat.
| |||