Luc Boyer: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Encycloon (overleg | bijdragen)
zie ik niet in de bron staan(?) maar sowieso is de theaterencyclopedie een user generated site waardoor dergelijke beweringen een betrouwbaardere bron nodig hebben
48Vosje (overleg | bijdragen)
k Infoblokje en foto toegevoegd en tekstuele aanvulling in de laatste alinea
Regel 1:
{{Infobox acteur
'''Luc Boyer''' ([[Jakarta]], [[Indonesië]], [[1935]]) is een Nederlands [[pantomimespeler|mimespeler]], acteur, docent en regisseur. Luc Boyer is de broer van actrice en schrijfster [[Marian Boyer]] en fotograaf Maurice Boyer.<ref>[https://www.trouw.nl/home/theater-tegen-het-gruwelijke-gemis~ab775710/ Trouw, interview, 2013]</ref>
| naam = Luc Boyer
| afbeelding = Luc Boyer.jpg
| onderschrift = Luc Boyer (1935)
| geboren = [[Jakarta]], [[1935]]
| land = [[Indonesië]] [[Nederland]]
| beroep = [[Pantomimespeler|mimespeler]]
| Officiële website = http://www.lucboyer.nl/
}}
'''Luc Boyer''' ([[Jakarta]], [[Indonesië]], [[1935]]) is een Nederlands [[pantomimespelerPantomimespeler|mimespeler]], acteur, docent en regisseur. Luc Boyer is de broer van actrice en schrijfster [[Marian Boyer]] en fotograaf Maurice Boyer.<ref>[https://www.trouw.nl/home/theater-tegen-het-gruwelijke-gemis~ab775710/ Trouw, interview, 2013]</ref>
 
== Biografie ==
In 1953 kwam Luc Boyer met zijn familie naar Nederland. Luc Boyer had als kind al een grote liefde voor het toneel.<ref>[https://www.groene.nl/artikel/wie-zal-beweren-dat-hij-enkel-ziel-is/ De Groene, interview, 2015]</ref> Hij volgde een klassieke en een moderne dansopleiding bij de Academie voor de kleinkunst (tegenwoordig [[Amsterdamse_Hogeschool_voor_de_Kunsten|AcademieAmsterdamse school voor de KleinkunstKunsten]] zoals het destijds heette) en volgde extra lessen in acrobatiek, spraak, zang, toneel en [[Pantomime|mime]]. Daarna studeerde hij (1965-1967) in [[Parijs]] voor mimespeler bij grootheden als Etienne Decroux, Wolfram Mehring, Theodore Bono en Jeanine Grillon. Tijdens zijn studie werkte hij als mimespeler in verschillende Franse steden.<ref>[https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php/Luc_Boyer Wiki Beeld en geluid, over Luc Boyer]</ref>
 
In 1967 kwam hij terug naar Nederland. Hier is hij jarenlang docent geweest bij de [[Amsterdamse_Hogeschool_voor_de_Kunsten|Theaterschool Amsterdam]] en diverse Hogescholen voor de Kunsten. In 1993 ontving hij, ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de mimeopleiding aan de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam, als eerste het [[Doorgeefprijs|Luc Boyer Wisselvoorwerp]]. Ontvangers geven naar eigen inzicht de prijs door aan iemand die zich bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt voor de Nederlandse mime of het mimeonderwijs. Tot nu toe waren dat onder meer Jeannette van Steen (1997), Ineke Austen (2001) en Irene Schaltegger (2007) en Karina Holla (2015).<ref>[https://www.atd.ahk.nl/actueel/nieuws/2015/4/karina-holla-ontvangt-luc-boyer-wisselvoorwerp/ Academie voor Theater en Dans, 2015]</ref><ref>[https://www.theaterkrant.nl/nieuws/doorgeefprijs-voor-karina-holla/ Theaterkrant, 2015]</ref>
Regel 10 ⟶ 19:
 
In maart 2012 werd Luc Boyer getroffen door een zware beroerte.<ref>[https://www.groene.nl/artikel/de-verjaarsavond-van-luc-boyer De Groene Amsterdammer, artikel 2015]</ref>Hij raakte halfzijdig verlamd en liep hersenletsel op. Desondanks ging hij door met het beoefenen van zijn vak. Tijdens zijn revalidatie maakte hij de no budget productie Step by Step by Wheels (2012), die hij opdroeg aan zijn mede-revalidanten. Dit als eerste deel van een drieluik over zijn beroerte: Step by Step Wings, 2013 en Step by Step by Memories (2014), waarvan hij de laatste met zijn dochter Fay Boyer maakte.<ref>[https://www.theaterkrant.nl/recensie/step-by-step/luc-boyer/ Theaterkrant, recensie, 2014]</ref>
In oktober 2015 nam Luc Boyer in Theater Bellevue met de voorstelling Met Hart en Ziel afscheid van het toneel. Hij vierde met de voorstelling ook zijn tachtigste verjaardag en zijn 55-jarig jubileum in het vak. Na de voorstelling werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.<ref>[https://www.parool.nl/kunst-media/grondlegger-van-de-nederlandse-mime-krijgt-koninklijke-onderscheiding~bfb21bfe/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F Parool, Grondlegger van Nederlandse mime krijgt Koninklijke onderscheiding, 2015]</ref> Nog steeds coacht hij vakgenoten en begeleidt groepen, waaronder Bewegingstheatergroep Buiten de Perken, waarmee hij in 2016 Kopdrift & Hartscheur maakte, in 2017 Oogplooi en Mondwenk en in 2019 O die zee.<ref>[https://www.theaterkrant.nl/nieuws/verbindend-wijkproject-mimelegende-luc-boyer/ Theaterkrant, Kopdrift & Hartscheur: verbindingsproject van mimelegende Luc Boyer, 2016]</ref>
 
 
{{Appendix||2=