Mohamad Roem: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k cat |
links naar kabinetten Sjahrir III en Amir Sjarifoeddin II |
||
Regel 6:
| start_periode = 6 september 1950
| eind_periode = 27 april 1951
| premier = [[Muhammad Natsir]]
| voorganger = [[Agus Salim]]
| opvolger = [[Achmad Soebardjo]]
Regel 11 ⟶ 12:
| start_periode2= 2 oktober 1946
| eind_periode2 = 3 juli 1947
| premier2 = [[Soetan Sjahrir]]
| voorganger2 = [[Sudarsono]]
| opvolger2 = [[Wondoamiseno]]
| opvolging3 =
| start_periode3= 11 november 1947
| eind_periode3 = 29 januari juli 1948
| premier3 = [[Amir Sjarifoeddin]]
| voorganger3 = [[Wondoamiseno]]
| opvolger3 = [[Soekiman Wirjosandjojo]]
Regel 30 ⟶ 33:
== Carrière ==
De te [[Batavia (Nederlands-Indië)|Batavia]] tot [[meester in de rechten]] opgeleide Roem had de overtuiging dat Indonesië een onafhankelijke staat moest worden. Hij sloot zich tijdens zijn studie aan bij de [[Jong Islamieten Bond]] (JIB), en vervolgens bij de [[Sarekat Islam]]. Na de Tweede Wereldoorlog was hij een van de vertegenwoordigers van de [[Republik Indonesia]] bij de onderhandelingen die leidden tot de [[overeenkomst van Linggadjati]], en hij was onderhandelaar bij de [[Renville-overeenkomst]] in 1948. Zijn naam is verbonden aan het [[Van Roijen-Roem-verklaring|Roem-van Roijen-akkoord]], waarin de [[Geschiedenis van Indonesië#Onafhankelijkheid|onafhankelijkheid van Indonesië]] werd geregeld. Hij was gedurende de onafhankelijkheidsstrijd tweemaal minister van binnenlandse zaken (in de kabinetten [[kabinet-Sjahrir III|Sjahrir III]] en [[kabinet-Amir Sjarifoeddin II|Amir Sjarifoeddin II]]) en werd later minister van buitenlandse zaken in het [[kabinet-Natsir]] en vicepremier onder [[Soekarno]]. Op [[11 januari]] [[1950]] werd Mohammed Roem benoemd tot de eerste Hoge Commissaris van de [[Republik Indonesia]] in Nederland.
==Gevangenschap==
| |||