Königorgel (Nijmegen): verschil tussen versies

Het '''Königorgel''' is een [[pijporgel]] in de [[Grote of Sint-Stevenskerk]] van [[Nijmegen]]. Het orgel is in drie jaar gebouwd door [[Ludwig König]] en was klaar in [[1776]]. De keuring van het orgel werd gedaan door J. Potholt (organist te [[Amsterdam]]), J. Radeker (organist van de [[Grote of Sint-Bavokerk]] te [[Haarlem]] en Y. Bruinsma (organist te [[Nijmegen]]. Op [[15 september]] [[1776]] werd het orgel voor de eerste keer tijdens een [[kerkdienst]] gebruikt. Er zijn in de loop der eeuwen vaak onderhoudswerkzaamheden aan het instrument uitgevoerd, die niet altijd correct verliepen. Tijdens het [[bombardement op Nijmegen]] in [[1944]] raakte het orgel beschadigd, doordat de toren instortte en gedeeltelijk op de kerk viel. Daarnaast werden zowel de zwelkast als veel pijpen door bomscherven geraakt. De restauratie door De Koff uit [[Utrecht (stad)|Utrecht]] duurde van [[1968]] tot [[1970]] waarbij het de [[Dispositie (orgel)|dispositie]] van [[1776]] en de oorspronkelijke toonhoogte herkreeg. Alhoewel de klank na de restauratie goed was bleek dat de speelaard te wensen overliet. In [[1974]] kreeg [[Flentrop|Flentrop Orgelbouw]] de opdracht de klaviatuur en de traktuur te vervangen, waarna in [[1996]] en [[1998]] nog intonatiecorrecties plaatsvonden.

Het orgel telt drie manualen en een pedaal, 54 registers en 3600 pijpen. Het orgel is versierd met beeldhouwwerk van [[Johan Keerbergen]]. Het König-orgel kenmerkt zich door zijn mixturen, die alle een tertskoor bevatten. Door de dispositie van het Bovenwerk is het orgel opvallend geschikt voor [[Classicisme (muziek)|18e-eeuwse muziek]]. De [[Gewelf|gewelven]] van de Stevenskerk zijn bekleed met hout. Dit beïnvloedt de [[akoestiek]] van de kerk en geeft een warmere klank aan geluiden in de kerk, dan wanneer de gewelven traditioneel van pleisterwerk of van steen zouden zijn. Hierdoor krijgt het orgel een apart [[timbre]].