Aaltje Noordewier-Reddingius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k |{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|
Regel 30:
Zij zong vaak de ''[[Missa Solemnis (Beethoven)|Missa Solemnis]]'' en de ''[[Symfonie nr. 9 (Beethoven)|Negende symfonie]]'' van [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]] en de grote werken van [[Johann Sebastian Bach|Bach]] en [[Georg Friedrich Händel|Händel]]. Zij was een vaste gast tijdens de jaarlijkse uitvoeringen van de ''[[Matthäus-Passion (J.S. Bach)|Matthäus-Passion]]'' in het Amsterdamse [[Koninklijk Concertgebouw|Concertgebouw]] onder [[Willem Mengelberg]]. Bij [[recital]]s werd ze begeleid door onder meer [[Julius Röntgen]]. Tot haar kennissenkring behoorden [[Arthur van Schendel (schrijver)|Arthur van Schendel]], die zij in zijn zomerverblijf in [[Domburg (Nederland)|Domburg]] bezocht, en [[Alphons Diepenbrock]].
 
In de jaren dertig trok ze zich terug uit het concertleven, maar ze leidde nog vele zangers en zangeressen op, onder wie [[Laurens Bogtman]], [[Erna Spoorenberg]], [[Jan Handerson]] en [[Aafje Heynis]], die een van haar laatste leerlingen was. In 1949 overleed ze in haar villa 'Nieuw-Deurne' te Hilversum.<ref>Zie [http://www.tgooi.info/architect/beethovenlaan27.php]. Niet 'Klein Deurne', zoals elders vermeld (vgl. W.A.M. van Heugten, ''Deurne en de Peel'', p. 40)</ref>
 
Het echtpaar Noordewier-Reddingius kreeg twee zonen. De jongste, de jonggestorven Michiel (1903-1930), was [[dwarsfluit|fluitist]] in het [[Koninklijk Concertgebouworkest|Concertgebouworkest]] en trad een enkele keer met zijn moeder op. De oudste zoon, Hendrik Jan (1894-1968), emigreerde naar de [[Verenigde Staten]], waar hij een Amerikaanse tak stichtte van het geslacht Noordewier. Alle nazaten van Aaltje Noordewier wonen daar. Andere leden van het geslacht Reddingius wonen ook in Nederland.