Diversificatie: verschil tussen versies

Een bekend voorbeeld van diversificatie speelt een rol in het energiebeleid van een land. Teneinde niet afhankelijk te zijn van moeilijkheden van politieke, economische of technische aard bij de aanvoer van een bepaalde energiedrager, neemt men zijn toevlucht tot meerdere energiedragers die dan ook nog van verschillende producenten afkomstig kunnen zijn. Men zal dus niet de gehele economie afstemmen op, bijvoorbeeld, aardolie, maar ook steenkool, aardgas, kernenergie en wind- en zonne-energie als hulpbron aanwenden. Met name de [[oliecrisis van 1973]] heeft de noodzaak tot diversificatie doen voelen.

 

Ook in het bedrijfsleven kan het nuttig zijn om te diversificeren. Het betekent dat men zijn activiteiten spreidt over diverse afnemers en dat men ook diverse producten levert. Het nadeel kan echter [[branchevervaging]] zijn, zoals dat zeer expliciet bij het bedrijf [[ITT]] een rol speelde, dat van oorsprong een telecommunicatiebedrijf was maar op een gegeven ogenblik hotelketens en verzekeringsmaatschappijen heeft opgekocht. Aangezien deze bedrijven geen [[synergie]] met elkaar hadden, waren de voordelen niet groot.

 

In beide gevallen kwam het dan weer tot ontvlechting.

 

In de wereld van de beleggers staat het begrip "diversificatie" voor het spreiden van het risico over meerdere categorieën van financiële producten, zoals [[aandeel|aandelen]] en [[obligatie]]s.