Scaramouche (Milhaud): verschil tussen versies

De populariteit van het werk is te danken an zijn pakkende ritmes en diatonische melodische lijnen. Bitonaliteit, een vast kenmerk van Milhauds stijl, is ook in Scaramouche gebruikt. het derde deel (''Brazileira'')

De heldere, dartelende opening van ''Vif'' — soms bitter met bitonale effecten, maar sterk diatonisch — grijpt de aandacht vanaf het begin. Het lijkt op een valse Parijse straatpiano. Het ''Modéré'' is galant, met een rustige vallende beweging die doet denken aan volksmuziek. Het ''Brazileira'' lijkt zo uit Milhauds ''Saudades do Brasil'' uit 1921 te komen, en lijkt zo op Braziliaanse volksmuziek dat het wel echt volksmuziek lijkt; het is een van de stukken van Milhaud die het meest door Zuid-Amerika zijn geïnspireerd.