Labadisten: verschil tussen versies

== Verspreiding en teloorgang ==

De sekte heeft zich aan het einde van de 17e eeuw verspreid. In 1683 trokken leden naar [[Maryland]] en naar [[Suriname]] waar een [[plantage]], genaamd ''[[La Providence]]'' werd gesticht. De plantage lag in afzondering, op veertig uur roeien van [[Paramaribo]]. De labadisten mochten zich in Suriname vestigen omdat drie ongetrouwde zusters van gouverneur [[Cornelis van Aerssen van Sommelsdijck]] tot de sekte behoorden. Tot degenen die zich in Suriname vestigden behoorde [[Maria Sibylla Merian]]. Zij maakte hier onder andere studie van tropische insecten. De plantage in Suriname hield het niet lang vol. Veel van de nieuwkomers stierven aan [[malaria]]. De achterblijvers in Wieuwerd kwamen in de problemen toen Hendrik van Deventer hen verliet. De gemeenschap had financieel het hoofd boven water weten te houden door de inkomsten uit de verkoop van de door hem gemaakte medicijnen. In 1732 kwam er een definitief einde aan de labadistische gemeenschap in Wieuwerd. Het huis Walthastate is later afgebroken.

==Literatuur==

* Jacobus KOELMAN, ''Der Labadisten dwalingen, grondig ontdeckt en wederlegt (...)'', Amsterdam, 1684.

* Jakobus KOELMAN, ''Historisch verhaal nopens der Labadisten scheuring en veelerlei dwalingen (...)'', Leeuwarden, 1770

* H. VAN BERKUM, ''De Labadie en de Labadisten, ene bladzijde uit de geschiedenis der Nederlandsche Hervormde Kerk'', Sneek, 1851, heruitgave 2011.

* ''Wieuwerd en zijn historie. De merkwaardige grafkelder. De geschiedenis der labadisten en het leven van Anna Maria van Schuurman'', Heerenveen, 1932, heruitgave 1960.

* Corrie RIKKERS, ''Anna Maria van Schuurman, 1607-1678'', Amsterdam, 1979.

* J. BOERSMA-VENEMA, ''Wat bewoog de Labadisten?'', 2007.