Eine Faust Symphonie: verschil tussen versies

Het eerste deel, dat Faust portretteert, is in een vrije sonatavorm gecomponeerd. Het duurt bijna 30 minuten. De uitvoerige en zich al ontwikkelende [[Tentoonstelling|expositie]] in dit deel wordt gevolgd door een kort middendeel en een zeer verlengde reprise. Dus conform Liszts karakter: eigenwijs en tóch gebruikmaken van het wezen van de klassieke sonatavorm. De grondtoonsoort van de symfonie, C groot, wordt in het begin geheel vervaagd; men kan in het eerste van de vijf thema’s in dit deel het eerste dodecafonische thema dat ooit in de muziek is gecomponeerd horen: daar waar Faust als getormenteerde dromer en zoeker naar waarheid wordt neergezet. Dit thema is samengesteld uit vier arpeggio’s van zich versterkende vijfden. Er klinkt een nostalgisch thema in de [[hobo (muziekinstrument)|hobo]] en aan het einde van een lange opbouw klinkt het derde thema: een impulsief en gewelddadig ''Allegro agitato ed appassionato'' dat aangevallen wordt door chromatische werking. De uitzinnige en intense melodie van hobo en [[klarinet]] met haar aflopende curve geeft de pijnlijke geneugten van de held weer. Het vijfde thema laat in zijn ritmische structuur de Faustiaanse woorden ‘Am Anfang war die Tat’ horen. Vanuit dit sterk contrasterende materiaal bouwt Liszt een stuk op met een grandioze kracht waarin men misschien ook Liszts zelfportret kan horen.