Grachtenmuseum Amsterdam: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
redactie, -dode link
Regel 43:
Het pand heeft een vijfassige gevel bekroond met een [[fronton (bouwkunde)|fronton]]. Eind 18e eeuw heeft de bankier Jan Willink de ramen laten vergroten, waarbij de [[festoen]]en onder de ramen verdwenen. Rond 1875 werd de dubbele stoep voor het huis verwijderd. De ingang werd verplaatst naar de begane grond, met een trap binnenin naar de bel-etage.<ref name="amsterdamsegrachtenhuizen">[http://www.amsterdamsegrachtenhuizen.info/grachten/hge/hge400/hg14386/ "Herengracht 386", Amsterdamse Grachtenhuizen]</ref>
 
Het 18e-eeuwse interieur van de stijlkamers op de bel-etage is goed bewaard gebleven. De achterkamer heeft behangsels van Jurriaan Andriessen uit 1776 met wandschilderingenschilderingen van geïdealiseerde Hollandse landschappen.<ref name="amsterdamsegrachtenhuizen" />
 
Het huis is het onderkomen geweest van vele prominente koophandelaren en bankiers zoals Pieter Pels en Jan Willink. Binnen de muren van dit huis zijn er vele belangrijke transacties gesloten – met de Russische aristocratie, met Franse koningen en met de Amerikaanse upper class. De bekendste transacties – en waarschijnlijk ook de omvangrijkste – zijn die van Jan Willink met de Amerikaanse overheid. Willink heeft tijdens de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog]] (1775-1790) de Amerikaanse overheid vele jaren gesteund met kredieten en aandelen. Tot 1794 leenden de Verenigde Staten van Willink en andere bankiers meer dan 30 miljoen – voor die tijd een astronomisch bedrag.
 
Het pand werd in 1970 aangewezen als [[rijksmonument]].