De bouw van de ogen hoeft bij [[gewervelden|gewervelde]] nachtdieren niet wezenlijk anders te zijn dan bij mensen. Voor een goed [[nachtzicht]] zijn de [[Pupil (anatomie)|pupillen]] vaak groot, zodat er veel licht in kan vallen. De ogen zelf zijn ook vaak groot in verhouding tot de kop van het dier, zodat er veel [[staafje]]s in passen waardoor ze goed in het donker kunnen zien. Doordat er in het [[netvlies]] veel staafjes zitten, passen er wel minder [[kegeltje]]s in, zodat kleuren minder kunnen worden waargenomen. Het belangrijkste verschil is, dat er bij veel nachtdieren [[Tapetum lucidum|tapetum]] achter het [[netvliesnE6TWGHRNYGH FBGEGRUGBHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHCDBNJ NKVJIUVONIJVGIJHBVGNNNNNNNOHVBFIOIVPSONBIGYFBVUNEWJLGYJCFGVJ ØÇØ®µBUHFGVDCRTFVYT3ÜYHVUGetvlies]] zit, een reflecterende laag diedief6agwyerghyfudhioiMA het licht nog een keer op de staafjes werpt. Dat zorgt ervoor dat veel lichtstralen twee keer waargenomen worden, zodat er veel minder licht nodig is om het object te kunnen onderscheiden. Door de reflecterende laag heeft zo'n oog een gekleurde weerschijn, wat onder andere goed te zien is bij [[rund]]eren, [[hond]]en, [[katachtigen]], sommige vleermuizen en alle [[krokodilachtigen]]. Dergelijke aanpassingen hebben ook nadelen. Zo moeten echte nachtdieren fel daglicht vermijden, omdat hun ogen anders schade kunnen oplopen door te veel licht, maar uit de voorbeelden blijkt al dat aanpassingen voor lichtwaarneming ook voorkomen bij dieren die niet strikt nachtactief zijn. Een bijzonder nadeel openbaart zich bij [[uilen (orde)|uilen]]: zij hebben grote ogen, maar hun kop kan niet te groot zijn omdat dan de vliegeigenschappen lijden. Daardoor is er geen ruimte voor [[oogspier]]en, maar ter compensatie van hun starre blik kunnen ze hun kop erg ver draaien, bij sommige soorten helemaalhewwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwijmfiuflemaal achterstevoren.
