Wibald van Stavelot: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 34:
Van mei 1147 tot mei 1149 was Koenraad III in het Midden-Oosten, tijdens de [[Tweede Kruistocht]]. Raadsheer Wibald was op het hoogtepunt van zijn politieke macht. Hij hield zich bezig met de opvoeding van de mede-koning Hendrik Berengarius en diens bruidskeuze. Hij ontworp een plan om medekoning Hendrik te huwelijken met een [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse]] prinses, doch Hendrik stierf vroegtijdig (1150). Hij maakte zich in deze periode ook vijanden. Zo werd Wibald in deze periode van simonie beschuldigd: hij zou abdijschatten van Corvey geschonken hebben aan Koenraad III. Wibald kon de campagne tegen hem keren door persoonlijk de paus te lijf te gaan in [[Trier]] (december 1147) en in [[Reims]] (maart 1148). De kruistocht van Koenraad was een debacle en de paus moeide zich meer en meer met de Duitse adel.
Wibald bleef aan de macht als raadsheer, ondanks de aanvallen tegen hem en Koenraad III. In 1151 reisde Wibald naar Rome, één van zijn 8 reizen naar Rome, om de paus te vragen zijn vriend en suzerein Koenraad III tot keizer te kronen. Koenraad stierf evenwel kort nadien, zonder keizerskroning. Wibald wenste zich te ontdoen van zijn abbatiaal ambt in Stavelot omdat hij te veel ander werk had. De monniken van Stavelot vroegen hem aan te blijven omdat hij hun
=== Abt onder keizer Frederik I Barbarossa ===
| |||