Napoleon II: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →‎Resten en nalatenschap: +ln->Hôtel des Invalides
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 29:
De dag na de troonsafstand van Napoleon, nam een commissie van de regering de heerschappij over Frankrijk over, in afwachting van koning [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] die in [[Le Cateau-Cambrésis]] was. De commissie bestuurde het land twee weken lang, en het riep Napoleon II niet uit tot keizer der Fransen; er werd evenmin een regent benoemd. De intocht van de geallieerden in Parijs op 7 juli bracht een snel einde aan de macht van de aanhangers van de Bonapartes. Napoleon II, inmiddels vier jaar oud, verbleef op dat ogenblik met zijn moeder in Oostenrijk en was waarschijnlijk niet op de hoogte van zijn keizerschap en de troonsafstand van zijn vader. De volgende Bonaparte die op de troon van Frankrijk zou komen (in 1852) nam de naam [[Napoleon III]] aan uit eerbied voor de theoretische heerschappij van zijn neef.
 
Na 1815, leefde de jonge prins, nu bekend als "FranzFrans" (naar zijn grootvader aan moeders kant, [[keizer Frans II]]), in Oostenrijk. Hij ontving in 1818 de titel van ''hertog van [[Zákupy|Reichstadt]]''.
 
Na de dood van zijn stiefvader, Neipperg, en de onthulling dat zijn moeder voor haar huwelijk met Neipperg twee onwettige kinderen van hem had gedragen, zei Franz tegen zijn vriend, Prokesch von Osten, "Als [[Joséphine de Beauharnais|Joséphine]] mijn moeder was geweest, zou mijn vader niet begraven zijn op [[Sint-Helena (eiland)|Sint-Helena]], en zou ik niet in Wenen zijn. Mijn moeder is vriendelijk maar zwak, zij was niet de vrouw die mijn vader verdiende."