Contactdoos (lichtnet): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Wijzigingen door 92.65.51.202 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Antoine.01 |
||
Regel 3:
[[Bestand:French-power-socket.jpg|thumb|Geaarde wandcontactdoos, type E, onder meer in België en Frankrijk]]
[[Bestand:Mains socket CF.JPG|thumb|Tafelcontactdoos voor 6 stekkers type F (met randaarde) of 12 stekkers type C (plat, zonder aarde)]]
Een '''contactdoos''', '''stopcontact''', of in Vlaams dialect '''prise''' genoemd (van het Franse ''prise électrique''), is een aansluitpunt op het [[lichtnet]] voor afname van [[elektriciteit|elektrische]] [[energie]] met behulp van een [[netstekker|stekker]] of ''contactstop''.
Naast de hier behandelde contactdoos voor elektrische energie bestaan er ook andere gebruikstypen van [[Contactdoos|contactdozen]]
Regel 31:
Het bekendst in huis zijn wandcontactdozen met "twee gaten" of aansluitbussen en beschermingscontact. De ene aansluitbus voert meestal ongeveer het aardpotentiaal (of 'nul') en op de andere bus komt een [[Driefasenspanning|fase]] binnen met, in Europa, een [[Elektrische spanning|spanning]] van 220-240 [[Volt (eenheid)|volt]]. Het is echter denkbaar dat beide bussen spanning voeren ten opzichte van aarde, bijvoorbeeld als men 220 V wil afnemen van een distributienet dat 127 V levert. Het beschermingscontact (ook wel aardcontact) voert geen spanning en is gelijk aan het aardpotentiaal.
Bij apparaten met een groot vermogen gebruikt men ook wel [[krachtstroom]], waarbij niet één,
== Geaard versus ongeaard ==
|