Hogesnelheidscamera: verschil tussen versies

 

Een normale videocamera neemt videobeelden op met 25 beeldjes per seconde. Televisies gebruiken 25 ([[Phase Alternating Line|PAL]]) tot 29,97 ([[NTSC]]). Hogesnelheidscamera's kunnen echter tot 150.000 beeldjes per seconde opnemen. Deze camera's maken gebruik van [[CMOS]] sensoren, waarvan gegevens razendsnel opgeslagen kunnen worden in [[Random Access Memory|RAM]]-geheugen of op een [[harde schijf]]. Met speciale technieken is het zelfs mogelijk om 4,4 biljoen beeldjes per seconde te halen.<ref>{{cite web|last= Nakagawa|first= K.| title= Sequentially timed all-optical mapping photography (STAMP) |url=http://www.nature.com/nphoton/journal/v8/n9/full/nphoton.2014.163.html |doi=10.1038/nphoton.2014.163}}</ref> Met 15.000 beelden per seconde kan 1 seconde film nog vloeiend afgespeeld worden in 10 minuten speelduur. De allersnelste camera's worden gebruikt voor wetenschappelijk en militair onderzoek. Bij autotests/ crashtests worden ook hogesnelheidscamera's gebruikt, om beter zichtbaar te maken waar de zwakke punten van de auto zich bevinden of hoe de dummy zich beweegt. Bij sport kunnen de camera's gebruikt worden voor analyse van de techniek van de sporters en voor live weergave van doelpunten of speciale momenten. In de industrie worden high-speed cameras gebruikt om snelle productie processen te bestuderen en zo de machine beter af te stellen.