Sola scriptura: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
opmaak
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Sola scriptura''' is een [[Latijn]]se uitdrukking die betekent: ''"alleen door de Schrift (de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]])". Het is een van de [[Vijf sola''s]] die een samenvattend uitgangspunt vormen van het [[protestantisme]] tijdens de [[Reformatie]], maar ook heden ten dage nog steeds de belangrijkste uitgangspunten vormen voor het protestantisme.
 
== Belang in de Reformatie ==
Het is een van de [[Vijf sola's]] die een samenvattend uitgangspunt vormt van het [[protestantisme]] tijdens de [[Reformatie]], maar ook heden ten dage nog steeds de belangrijkste uitgangspunten vormen voor het protestantisme.
De [[Rooms-Katholieke Kerk]] heeft naast de Bijbel als het "Geschreven [[Woord van God]]" nog de kerkelijke overlevering, de [[Traditie (christendom)|traditie]], als gezaghebbende instantie voor leer en leven. Dit wordt ook wel het [[Magisterium (christendom)|Magisterium]] genoemd en betekent in grote lijnen dat de Bijbel alleen goed geïnterpreteerd kan worden door de [[Paus (hoofdbetekenis)|paus]] en de [[bisschop]]pen tijdens kerkelijk overleg.
 
Deze doctrine wordt ook wel als de ''formele'' oorzaak van de Reformatie beschouwd, omdat het de onderliggende reden was voor de onenigheid over [[sola fide]].
Tegenover de [[Rooms-Katholieke Kerk]] benadrukten de [[reformator]]en het gezag en de autoriteit van de Bijbel. Volgens de reformanten was '''Alleen de Bijbel''' het [[Woord van God]] en is deze toegankelijk voor iedereen. (Dat wil zeggen; iedereen kan de Bijbel lezen en interpreteren, waar ze over het behoud van de zondaar spreekt). Deze doctrine is in tegenstelling met de leer van de Rooms-Katholieke Kerk dat de Bijbel alleen goed geïnterpreteerd kan worden door de [[Heilig]]e [[Traditie (christendom)|Apostolische Traditie]] van het ''[[Magisterium (christendom)|Magisterium]]'' (dat wil zeggen; de Bijbel kan alleen goed geïnterpreteerd worden door de [[Paus (hoofdbetekenis)|paus]] en de [[bisschop]]pen tijdens kerkelijk overleg). Deze doctrine wordt ook wel de ''formele'' oorzaak van de Reformatie genoemd, omdat het de onderliggende reden was voor de onenigheid over ''[[sola fide]]''.
 
De [[reformator]]en benadrukten namelijk het gezag en de autoriteit van de Bijbel. Volgens de reformanten was alleen de Bijbel het "Woord van God" en toegankelijk voor iedereen. Tijdens de Reformatie zei Luther dat hij zijn stellingen niet zou herroepen
Tijdens de Reformatie zei Luther dat hij noch de Paus noch de Raad zou geloven, aangezien zij zich vaak hadden vergist en elkaar dikwijls tegengespraken. ''Ik geloof enkel in de Bijbelse teksten die ik heb aangehaald, en mijn geweten wordt gebonden door het Woord van God''. De Rooms-Katholieke Kerk heeft naast de Bijbel als het "Geschreven [[Woord van God]]" nog de kerkelijke overlevering, de [[Traditie (christendom)|Traditie]] als gezaghebbende instantie voor leer en leven.
{{Citaat|als ik niet door getuigenissen van de Schrift en heldere verstandelijke redenen overtuigd wordt; want noch tegen de paus noch tegen de concilies alleen geloof ik, dat het vaststaat, dat ze vaak gedwaald en zichzelf tegengesproken hebben, daarom ben ik door de plaatsen van de Heilige Schrift, die ik naar voren gebracht heb, in mijn geweten overwonnen en gevangen in het Woord van God. Daarom kan en wil ik niets herroepen, omdat het niet heilzaam is iets tegen het geweten in te doen. God helpe mij, Amen!}}
 
==Externe link==