Erfrecht (Nederland): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 157:
 
Als erfgenamen niets doen, dus zich niet zo gedragen dat dit geldt als zuiver aanvaarden, zie hieronder, en ook geen keuze maken (bijvoorbeeld bij een kleine of negatieve nalatenschap, en/of als de erfgenamen verre familie zijn), of als sommige erfgenamen verwerpen en de overige erfgenamen of de erfgenamen die in de plaats van de verwerpers komen niets doen, ligt het initiatief bij schuldeisers. Zolang erfgenamen niet door de rechter wordt opgedragen een keuze te maken (zie onder) kunnen ze kosten, moeite en risico van een keuze vermijden. Als ze niet weten dat ze erfgenaam zijn (waaronder het geval dat ze niet van het overlijden op de hoogte zijn en eventueel de erflater zelfs niet gekend hebben) zullen ze uiteraard ook geen keuze maken.
 
Vastlegging van
 
====Zuivere aanvaarding====
Regel 198 ⟶ 200:
 
Als een erfgenaam (of de gezamenlijke erfgenamen) opdracht geeft aan een dienstverlener om werkzaamheden te verrichten in verband met de beneficiaire aanvaarding, of kosten moet maken om de aanwijzingen van de kantonrechter uit te voeren, dan is hij de kosten daarvan verschuldigd, ook als die hoger zijn dan de baten uit de erfenis.
 
Het bij de rechtbank vastleggen van beneficiaire aanvaarding is geen garantie van de geldigheid daarvan, want als later een eerdere daad van zuivere aanvaarding blijkt, dan geldt die.
 
====Verwerping====