Interlaced scanning: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Tekst over progressive scan bij computers weggehaald. De oude VGA standaard voor computers/PC's was gewoon interlaced
k bronvragen
 
Regel 6:
Zowel bij het Amerikaanse als het Europese systeem wordt interliniëring toegepast. Bij het Europese systeem wordt 50 keer per seconde (50 Hz) een field ververst, je hebt dus 25 keer per seconde een volledig nieuw beeld, ook wel [[frame (filmtechniek)|frame]] genoemd. Bij het Amerikaanse systeem is de [[refresh rate|verversingssnelheid]] 60 Hz (dus 30 maal per seconde een volledig beeld). Deze relatief lage verversingsnelheid resulteert in een onrustig, soms knipperend beeld. Bij het Amerikaanse systeem is de onrust wat minder dan bij het Europese, maar het laatste heeft weer een hogere verticale resolutie (meer beeldlijnen).
 
De reden voor deze constructie is dat in de begintijden van de televisie de elektronica simpelweg niet snel genoeg was om 50 maal per seconde een volledig beeld te verwerken.{{Bron|De lijnfrequentie is veel hoger, 15 kHz. Dat zou dan nog problematischer zijn. En de interliniëring maakt de synchronisatiepulsen ingewikkelder, wat ook lastig is. De echte reden is volgens mij dat het een stabieler beeld oplevert, een beeldfrequentie van 50 Hz met 625 lijnen, terwijl de beeldfrequentie eigenlijk maar 25 Hz is.|2019|9|28}} Met interlacing (of interliniëring) wordt de hoeveelheid beeldinformatie gehalveerd.
 
Sommige televisies onthouden een half frame om het vervolgens, samen met het volgende halve frame als geheel op het scherm te tekenen. In dat geval komt er nog steeds 25 maal per seconde een geheel nieuw frame bij de televisie binnen (het normale signaal) maar wordt het geknipper tegengegaan door de twee frames samen te stellen en als geheel frame in één keer te tekenen.
 
Wanneer het gehele beeld in één keer getekend wordt dan spreken we van ''[[progressive scanning]]''. Het beeld is dan rustiger en minder vermoeiend om naar te kijken.{{Bron?|Ik dacht het niet, je ziet dan veel beter de frequentie van 25 Hz.|2019|9|28}}
 
Moderne televisies zoals [[Liquid crystal display|lcd]], [[plasmascherm]] of RPTV (Rear Projection TV) zijn per definitie progressive en hebben elektronica aan boord om de frames samen te voegen. Een gevolg van het samenvoegen van twee interlaced frames kan zijn dat er een zogenoemd 'kameffect' ontstaat. Dit komt doordat er bij een bewegend beeld verschillen zijn tussen de twee frames. Er worden dan twee frames samengevoegd die in tijd 1/50e50 van een seconde verschillen. Dit resulteert in twee verschillende momentopnames in één beeld. Hiervoor moet de televisie compenseren. [[Deinterlacing]] noemt men dit.
{{Commonscat|Interlacing}}