Agalev: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
versie van The Banner van 28 sep 2019 14:51 (54670384) teruggeplaatst - twijfelachtig: Groen is nooit met hoofdletters geweest |
||
Regel 16:
| jongeren = [[Jong Agalev]]
}}
'''Agalev''' was de voorloper van de huidige [[Vlaamse Gemeenschap|Vlaamse]] partij [[Groen (partij)|Groen]]. De partij werd opgericht in [[1979]] en werd in [[2003]] omgevormd tot ''
== Naam ==
De naam "
== Geschiedenis ==
De politieke partij
Hoewel partij en beweging dezelfde wortels hebben, zijn zij zowel functioneel als inhoudelijk van elkaar verschillend. De partij is zowel organiek als inhoudelijk niet verbonden met de beweging.
Regel 31:
Van meet af aan is duidelijk dat Agalev méér wil dan opkomen voor natuurbehoud. Vanuit sociologisch standpunt sluit Agalev aan bij de postmaterialistische generatie: ze pleit voor samenhorigheid, toen nog ''stilte'' en ''soberheid'' genoemd, en [[Andersglobalisme|andersglobalisering]]. Hoewel de beweging zich in de eerste jaren vooral tot de eigen leden richtte, werd al in [[1971]] een kleine uitgeverij op poten gezet. Daarbij passen de groenen hun eigen principes ook in de praktijk toe: het bescheiden propagandamateriaal wordt gedrukt op [[kringlooppapier]]. Vanaf [[1973]] treedt Anders Gaan Leven steeds meer naar buiten. Een van de eerste initiatieven naar de buitenwereld toe zijn de [[Groene Fietsers]] en Red de Voorkempen. Bekende acties zijn de acties tegen het [[Duwvaartkanaal]] in [[1973]] en de ware volkshype Spaar Je Hectare. Daarvoor richten de meest geëngageerde leden binnen Anders Gaan Leven zogenaamde ''actiegroepen'' op en beginnen zich beter te organiseren. De meer eco-filosofisch georiënteerde leden komen samen in ''dagelijkse doeningen'' en ''reflectiegroepen''.
=== Oprichting van de politieke partij
De geboorte van de politieke partij
Vanaf 1979 dient Anders Gaan Leven op diverse plaatsen lijsten in onder de verkorte naam Agalev. De eerste resultaten zijn erg matig. Het Landelijke Beraad van Anders Gaan Leven richt daarom een Agalev Werkgroep op om mensen uit de nieuwe sociale bewegingen en mensen met politieke ervaring aan te trekken. Met succes, want bij de [[Europese Parlementsverkiezingen|Europese verkiezingen]] van 1979 breken de groenen eindelijk door met 2,3 procent van de stemmen. De lijst werd getrokken door nationaal secretaris [[Mark Dubrulle]]. Dit vertaalt zich vooralsnog niet in zetels, maar twee jaar later verdubbelen de groenen hun score. Bij de vervroegde verkiezingen van 1981 haalt Agalev onverwacht meer dan vier procent van de stemmen binnen en heeft plots drie verkozenen in het nationale parlement. Naast senator [[Marjet Van Puymbroeck]] zetelen ook [[Ludo Dierickx]] en [[Fernand Geyselings]] als volksvertegenwoordiger. In de provincie [[Antwerpen (provincie)|Antwerpen]] werden er vier provincieraadsleden verkozen ([[Marjet Van Puymbroeck]], [[Jan Halsberghe]], [[Mikke Maerschalck]] en [[Louis Lanslots]]). Door het cumulverbod senaat-provincie werd Marjet Van Puymbroeck direct opgevolgd door [[Paul Van Dyck]]. Er was ook één provincieraadslid in [[Oost-Vlaanderen]] ([[Wilfried Van Durme]]<ref>{{citeer web|url=https://www.dekamer.be/doc/PCRI/pdf/54/ip079.pdf|titel=Integraal verslag met vertaald beknopt verslag van de toespraken|uitgever=De Kamer|bezochtdatum=1 februari 2017|datum=29 oktober 2015}}</ref>).
| |||