Jacques Chirac: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Na de politiek: Iets bondiger verwoord (erkenning heeft weinig te maken met gezondheid); niet-functionerende link naar bron van overlijden gecorrigeerd.
→‎President: Stofkam. Voor deze twee beweringen werd sedert 2011 respectievelijk 2015 een bron gevraagd.
Regel 68:
== President ==
=== 1995 - 2002 ===
In 1995 won Chirac nipt de presidentsverkiezingen en werd hij dan ook op 17 mei president, als opvolger van Mitterrand. Tot juni 1997 bezat Chirac grote macht, omdat premier [[Alain Juppé]] net als Chirac tot de RPR behoorde. In 1997 werd [[Lionel Jospin]] van de [[Parti Socialiste (Frankrijk)|Parti Socialiste (PS)]] echter premier, nadat de RPR bij de verkiezingen van dat jaar niet meer zoveel stemmen had behaald. De verhouding tussen Chirac en Jospin was puur zakelijk.{{Bron?||2011|12|17}}
 
Via een referendum verkortte Chirac de presidentiële termijn vervolgens van zeven tot vijf jaar.
 
==== Verkiezingen van 2002 ====
In 2002 besloot de op dat moment 69-jarige Chirac zich weer te kandideren. Bij de verkiezingen van 2002 was er commotie vanwege een [[corruptie]]schandaal waarin Chirac was verwikkeld. In de jaren van zijn burgemeesterschap bleek op grote schaal gefraudeerd te zijn met bouwopdrachten, en vier naaste medewerkers van hem werden veroordeeld in deze zaak.{{Bron?|Wanneer?|2015|05|30}} Als president genoot Chirac tot aan het einde van zijn presidentschap [[Immuniteit (recht)|immuniteit]].
 
In de eerste ronde haalde Chirac ternauwernood 20% van de stemmen. 18% van de stemmen ging naar de [[extreemrechts]]e [[Jean-Marie Le Pen]], 1% meer dan Lionel Jospin, de kandidaat van de Parti Socialiste. Hierdoor kwam Chirac in de tweede ronde uit tegen Le Pen. Dit schokte hem, want hij had een enorme afkeer van extreemrechts. De uitslag van de eerste ronde leidde tot massale demonstraties, met als hoogtepunt 1 mei 2002, toen er in Parijs één miljoen mensen op straat kwamen. Fransen gingen de straat op met spandoeken waarop teksten stonden als "Stem op de oplichter, niet op de fascist!" en "Stem met een wasknijper op je neus!". Het merendeel van deze mensen riep op om tóch te gaan stemmen, om ervoor te zorgen dat Le Pen geen kans maakte. In de tweede ronde haalde Chirac dan ook meer dan 80% van de stemmen.