Dexia: verschil tussen versies

| oprichting = [[1996]] fusie [[Belfius#Geschiedenis|Gemeentekrediet]] en [[Crédit local de France]]

| locatie = [[Bastion Tower]],<br />Marsveldplein 5, <br />1050 [[Brussels Hoofdstedelijk Gewest|Brussel]]

| werknemers = 808773 ([[31 dec. 2018]])

| winst = € 723–473 miljoen (20102018, incl. incidentele resultaten)

| website = [http://www.dexia.com/NL/Paginas/default.aspx Dexia]

'''Dexia''' wasis een [[België|Belgisch]]-[[Frankrijk|Franse]] [[financiële instelling]]. De onderneming was in [[1996]] ontstaan door de [[fusie]] van het [[Gemeentekrediet van België]] en [[Crédit local de France]]. Het was een grote speler op de wereldmarkt van overheidskredieten en actief als [[retailbank]] en in verzekeringen. Haar hoofdzetel was gevestigd in [[Sint-Joost-ten-Node]] ([[Brussels Hoofdstedelijk Gewest|Brussel]]).

Door de ontmanteling van Dexia Groep zijn verschillende dochterbedrijven verkocht, wat leidde tot een afbouw van activiteiten. Dexia Crédit Local is de belangrijkste operationele entiteit van de Groep. Het is gevestigd in Frankrijk, waar ze over een banklicentie beschikt, en is internationaal aanwezig in Ierland, de Verenigde Staten, Duitsland en Italië.

* 1860 -: Stichting van de Naamloze Vennootschap Het Gemeentekrediet van België, specifiek gericht op het financieren van de investeringen van de lokale besturen. De gemeenten zijn tevens aandeelhouders, en nemen aandelen in ter waarde van minstens 5 % van de ontleende bedragen.

* 1947 -: Ontwikkeling van een agentschapsnet dat bij het grote publiek spaargelden moet ophalen via spaarboekjes. Vanaf 1960 krijgen de agentschappen een zelfstandig karakter, waardoor een meer uitgebreid gamma aan diensten en producten kan worden aangeboden, en zo een blijvende relatie met particuliere klanten kan worden opgebouwd.

* 1990 -: Begin van de internationale expansie van de bank met de creatie van de [[Cregem International Bank]] in het [[Groothertogdom Luxemburg]], gespecialiseerd in [[Vermogensbeheer|beheer van grote vermogens]].

* 1991 -: Het Gemeentekrediet bouwt zijn internationale expansie verder uit met een participatie van 25 % in de [[Banque internationale à Luxembourg]] (BIL), grootste bank van het Groothertogdom Luxemburg. Begin 1992, groeit de participatie in het kapitaal van de BIL tot 51 %.

*2012 - De bank wordt wegens financiële problemen overgenomen door de Belgische en Franse overheden. Het gedeelte dat door de Belgische staat werd overgenomen kostte €&nbsp;4 miljard euro. De Belgische staat hernoemde het gedeelte dat ze gekocht had op 1 maart 2012 naar [[Belfius]].

* 1987 -: Stichting van de Crédit local de France als opvolger van de [[Caisse d'aide à l'équipement des collectivités locales]] (CAECL), een openbare administratieve instelling, beheerd door de [[Caisse des dépôts et consignations]]. Het Crédit local de France moest een gespecialiseerde financiële instelling zijn die aan de noden van lokale besturen zal kunnen beantwoorden, die immers belangrijke economische spelers zijn geworden en evenveel als bedrijven een beroep doen op producten en diensten uit de financiële markten.

* 1990 -: De Crédit local de France begint een internationale expansie met de opening van een Amerikaans filiaal, CLF New York Agency. Met het oog op eenzelfde ontwikkeling in Europa wordt CLF hoofdzakelijk actief in Groot-Brittannië, Spanje, Duitsland en Italië; bijkomende activiteiten worden opgestart in Oostenrijk, Scandinavië, en Portugal.

* 1991 -: De Crédit local de France wordt geïntroduceerd op de beurs. De aandeelhouders worden zo de Franse staat (25,5 %), de Caisse des dépôts et consignations (25 %), en particuliere investeerders uit binnen- en buitenland (49,5 %).

[[FileBestand:Dexia Bank Brussel Pacheco.JPG|thumb|De [[Rogiertoren]] in 2007]]

Op 29 september 2008 kwam Dexia onder druk tijdens de [[Kredietcrisis|crisis in de banksector]]. Andere banken en financiële instellingen wantrouwden de groep vooral omwille van mogelijke verliezen bij FSA, en weigerden nog kredieten te verstrekken. De beurskoers, die in de voorbij jaren boven de € &nbsp;20 had gestaan maar geleidelijk was teruggezakt tot ongeveer € &nbsp;10, verzwakte op één dag tot € &nbsp;6,62.

* en (effectief vanaf 31 oktober 2008) een staatswaarborg<ref>http://www.nbb.be/DOC/DQ/warandia/index.htm</ref> die de verbintenissen van Dexia dekte ten aanzien van kredietinstellingen en institutionele tegenpartijen voor een totaalbedrag van maximaal € &nbsp;150 miljard.

** België neemt 60.,5 % van de waarborg voor zijn rekening

** Frankrijk draagt 36.,5 % bij

** Luxemburg doet een inspanning van 3 %.

* dit extra kapitaal werd geplaatst aan € &nbsp;9.,90 per aandeel

* voor de staatswaarborg diende Dexia een maandelijkse fee te betalen, die aan de drie staten werd uitgekeerd in proportie van hun aandeel in de waarborg. In 2009 betaalde Dexia een fee van 0.,5% op de gewaarborgde kredieten met een looptijd kleiner dan 1 jaar, en 0.,865% op de kredieten van langer dan 1 jaar. De waarborg was oorspronkelijk voorzien om af te lopen in november 2010, maar werd verlengd tot 31 oktober 2011.

Op 20 februari 2009, zakte de beurskoers verder tot € &nbsp;1,85, een verlies van meer dan 90% binnen één jaar; op 5 maart 2009 bereikt de koers een dieptepunt, met € &nbsp;1,21 euro. Een saneringsplan werd aangekondigd, waarvan de essentie was dat Dexia zich opnieuw hoofdzakelijk zou concentreren op haar kernactiviteiten, en risico's zou vermijden op de financiële markten. In totaal werden 1500 jobs geschrapt, waarvan ruim de helft in België, 260 in Frankrijk, en de rest wereldwijd. De rest van 2009 zou de koers meestal schommelen tussen €4€&nbsp;4 en €7€&nbsp;7,5.

Het door de staatsborg gedekte bedrag varieerde uiteraard dagelijks in functie van de leningen die Dexia aanging op de financiële markten. Het piekte midden 2009 rond de €&nbsp;100 miljard, maar eind 2009 was dit bedrag al gehalveerd; wat aangaf dat het wantrouwen van andere banken al dusdanig geminderd was dat ook niet gewaarborgde leningen (via [[commercial paper]] en [[obligatie]]s) mogelijk waren voor Dexia.

* 1,4 miljard euro verlies door de verkoop van FSA;

* 600 miljoen euro verlies op beleggingsportefeuilles;

* 800 miljoen euro verlies op tegenpartijen (waaronder Lehmann Brothers, IJslandse banken, en Washington Mutual).

Volgens het financiële dienstverleningsbedrijf Bloomberg L.P. verloor Dexia €&nbsp;78 miljoen euro door de [[Ponzifraude]] van [[Bernard Madoff]].<ref>[https://web.archive.org/web/20100321154128/http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087 Bloomberg LP]</ref>

In september 2010 stapte Dexia uit de CAC40CAC&nbsp;40.

Dexia en La Banque Postale, de bankdochter van de Franse post, kwamen in januari 2011 tot een akkoord over een financiering van Dexia ter waarde van €&nbsp;3 miljard EUR, in de vorm van obligaties met onderpand ('covered bonds').<ref name="Dexia_krijgt_3_miljard_van_La_Banque_Postale">{{cite web | url= http://www.tijd.be/nieuws/ondernemingen_financien/-Dexia_krijgt_3_miljard_van_La_Banque_Postale-.9011838-3095.art?ckc=1 |title= Dexia krijgt 3 miljard van La Banque Postale |accessdate=2011-04-20 |publisher=tijd.be |format=html}}</ref> Voor La Banque Postale een belegging aan marktvoorwaarden, en voor Dexia een extra bron van liquide middelen.

Op vrijdag 4 oktober 2011 haalden klanten na negatieve berichten in één dag € &nbsp;300 miljoen van de bank.<ref>[http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20111005_008 Standaard.be: Klanten halen 300 miljoen weg bij Dexia]</ref> In reactie op de berichtgeving gaven de Belgische en Franse regeringen aan garant te staan voor Dexia Bank België NV en Dexia NV op te splitsen om gezonde delen te redden en de risico's te isoleren.<ref>[http://www.knack.be/nieuws/belgie/dexia-crasht-met-22-procent-bank-wordt-zeker-afgebouwd/article-1195113367704.htm knack.be:Dexia crasht met 22 procent: bank wordt zeker afgebouwd]</ref>

Om een verdere instorting van Dexia Bank België NV te vermijden door een bankrun na het weekend, besliste de Belgische Regering in lopende zaken (onder leiding van premier [[Yves Leterme]] en minister van financiën [[Didier Reynders]]) dat het nodig was om het geld van de spaarders en de jobs van de Dexia-werknemers te beschermen door de Belgische poot van de Dexia-groep, [[Dexia Bank België]] NV, te nationaliseren op zondag 6 oktober 2011.<ref>[http://www.tijd.be/nieuws/ondernemingen_financien/Federale_staat_neemt_Dexia_Bank_over.9112787-3095.art Tijd.be: Federale staat neemt Dexia Bank over]</ref> Dit kostte de [[Belgische staat]] een bedrag van €&nbsp;3,73 miljard euro (4 miljard koopprijs minus 270 miljoen terugbetaling). Dit geld kwam terecht in de bodemloze put van de restbank. Tegelijk maakten Frankrijk en België een akkoord over een staatswaarborg voor de "toxische activa" in de restbank, ter waarde van €&nbsp;90 miljard euro, waarvan 60,5% ofwel €&nbsp;54,45 miljard euro door België wordt gedragen. Dit bedrag vertegenwoordigt ongeveer 15 procent% van het Belgisch bbp.

Begin 2012 blijft van de eens zo florerende onderneming Dexia zo goed als niets meer over, integendeel, de onderneming is na vier dure reddingsoperaties nog steeds structureel verlieslatend. De gouverneur van de [[Nationale Bank van België]], [[Luc Coene]], schat dat een slechte ontmanteling van Dexia de Belgische staatsschuld met €&nbsp;125 miljard euro kan vergroten,<ref>[http://www.knack.be/nieuws/de-kunst-van-het-wijsmaken/article-opinion-82777.html De kunst van het wijsmaken] Knack. 29 januari 2013</ref> een derde van de huidige staatsschuld. Volgens oud-werknemer [[Bernhard Ardaen]] zal een ongewijzigd beleid bij Dexia de Belgische belastingbetaler €&nbsp;3 miljard per jaar kosten, meer dan 10 jaar lang.<ref>[http://www.knack.be/nieuws/belgie/dexia-zal-belastingbetaler-3-miljard-per-jaar-kosten-meer-dan-10-jaar-lang/article-4000090242929.htm Dexia zal de belastingbetaler 3 miljard per jaar kosten, meer dan 10 jaar lang.] Knack. 4 mei 2012</ref>

Dexia Bank had ambitieuze plannen in Nederland en nam in augustus 2000 op het hoogtepunt van de markt [[Bank Labouchère]] over van de Nederlandse verzekeraar [[Aegon]].<ref name=AD1>Algemeen Dagblad, Aegon stoot Labouchere af voor 2 miljard, 15 maart 2000 [http://www.ad.nl/ad/nl/4566/Geld/article/detail/578633/2000/03/15/Aegon-stoot-Labouchere-af-voor-2-miljard.dhtml Klik hier voor artikel], geraadpleegd op 17 maart 2013</ref> De overnamesom bedroeg € &nbsp;900 miljoen, dat was iets meer dan 10× de jaarwinst van Labouchere in 1999.<ref name=AD1/> Aegon wilde zich volledig concentreren op verzekeringen en pensioenen en was al langer op zoek naar een koopkandidaat voor Labouchere. Bij Labouchere werkten 700 mensen en had zo’n € &nbsp;10 miljard in beheer.<ref name=AD1/> Tot Labouchere behoorden ook aandelenlease-specialist [[Legio Lease]] en internetbroker [[Alex (bank)|Alex]].<ref name=AD1/> In 2001 werd daarnaast de beursgenoteerde zakenbank [[Kempen & Co]] overgenomen voor ongeveer één miljard euro en van de beurs gehaald. De dochters Labouchère en Kempen & Co fuseerden tot Dexia Nederland. Wegens de [[aandelenlease-affaire]] werd de fusie tussen Kempen & Co en Labouchere al snel weer teruggedraaid, om reputatieschade bij zakenbank Kempen & Co te voorkomen.

DeWegens de [[aandelenlease-affaire]] werd de fusie tussen Kempen & Co en Labouchere al snel weer teruggedraaid, om reputatieschade bij zakenbank Kempen & Co te voorkomen. De affaire bezorgde Dexia in Nederland uiteindelijk zoveel negatieve publiciteit dat de onderneming besloot haar Nederlandse activiteiten te gaan afbouwen. In [[2004]] werd Kempen & Co voor ongeveer €&nbsp;85 miljoen euro, een fractie van het aankoopbedrag, verkocht aan het management, de [[Friesland Bank]], [[NPM Capital]] en [[HAL Investments]].

In 2004 besliste de raad van bestuur, op voordracht van het [[remuneratie]]comité, een aanvullend pensioenfonds te stichten voor toenmalig CEO Pierre Richard. Sinds zijn pensionering op 1 januari 2006 ontvangt Richard daardoor gedurende 20 jaar een supplement van €&nbsp;583.000 euro per jaar bovenop zijn wettelijk pensioen.<ref name="peterdedecker pierre richard">{{cite web | url=http://peterdedecker.eu/blog/dexia-de-pyromaan-beloond |title=Blogpost van Peter Dedecker, lid van de Dexia-commissie in het Belgisch federaal parlement |accessdate=2011-12-25 |publisher=Peter Dedecker |format=html}}</ref>

Na zijn gedwongen vertrek in oktober 2008 had [[Axel Miller]] volgens zijn contract recht op een ontslagvergoeding van € &nbsp;3,7 miljoen ([[gouden handdruk]]). Daartegen volgdeNa verzet vanwegevan de Franse president [[Nicolas Sarkozy]] enverklaarde Miller verklaarde daarop van zijn vergoeding af te zien en de kwestie “aan de wijsheid van de raad van bestuur over te laten”. De raad van bestuur vanDeze besloot hem één jaar salaris uit te keren (€ &nbsp;825.000,-), en negeerde zo de uitlatingen van Sarkozy. Het Franse Ministerie van Financiën verzekerde in april 2009 dat ze tegengestemd hadden, maar dat hun vertegenwoordigers in de minderheid waren.<ref name="liberation.fr">{{cite web | url= http://www.liberation.fr/economie/0101563482-dexia-retourne-aux-bonus-habitudes |title=artikel uit Liberation |accessdate=2009-12-25 |publisher=Libération |format=html}}</ref>

De opvolger van Miller, [[Pierre Mariani]], een vertrouweling van [[Nicolas Sarkozy]], verkreeg een salaris dat 30 % hoger lag dan dat van Miller. De raad van bestuur aanvaardde unaniem op 13 november 2008 het jaarsalaris van de algemeen directeur tot €&nbsp;1 miljoen te verhogen en zijn maximale bonus vast te leggen op €&nbsp;2,25 miljoen. Miller verdiende «slechts» €&nbsp;825.000, met een maximale bonus van €&nbsp;1,8 miljoen.

Philippe Rucheton, de financiële directeur, benoemd in april 2009, en afkomstig van de [[Société Générale]], ontving een welkomstpremie van € &nbsp;500 .000 (golden hello).<ref name="liberation.fr ter">{{cite web | url= http://www.liberation.fr/economie/0101564779-golden-hello-chez-dexia |title=artikel uit Liberation |accessdate=2009-12-25 |publisher=Libération |format=html}}</ref>

Binnen [[Dexia Crédit Local]], de Franse component van de groep Dexia, werd een enveloppe van € &nbsp;8 miljoen gereserveerd voor de bonussen van de leidinggevende kaders, voornamelijk directiekaders. De directie gaf aan dat de enveloppe zou verdeeld worden onder 400 tot 765 werknemers.<ref name="liberation.fr bis">{{cite web | url=http://cordonsbourse.blogs.liberation.fr/cori/2009/04/dexia-un-dmenti.html |title=artikel uit Liberation |accessdate=2009-12-25 |publisher=Libération |format=html}}</ref>

In het jaarverslag van 2010<ref name="jaarverslag2010" /> maakte Dexia het voornemen bekend om [[Pierre Mariani]] een bonus van 600.000 euro toe te kennen.<ref name="jaarverslag2010" /> Voor [[Jean-Luc Dehaene]] was een vergoeding voorzien van €&nbsp;88.000 euro. De toewijzing van de bonus zorgde voor enige commotie in België. Als reactie op de hoge bonussen bij Dexia en ook bij KBC besliste de stad Gent €&nbsp;30 miljoen euro aan kortetermijnbeleggingen bij Dexiabeide en KBCbanken weg te halen.<ref name="reactie stad Gent">{{cite web |url=http://www.deredactie.be/permalink/1.1003910 |title=Gent haalt 30 miljoen euro weg bij Dexia en KBC |accessdate=2011-04-16 |publisher=deredactie.be |format=html}}</ref>

In december 2011 besliste de raad van bestuur dat 360 Belgische personeelsleden van Dexia een eenmalige premie zouden ontvangen, oplopend tot €&nbsp;45.000 euro bruto.<ref>[http://www.tijd.be/nieuws/ondernemingen_financien/Forse_bonussen_bij_Dexia.9145104-3095.art?ckc=1 Forse bonussen bij Dexia], [[De Tijd (België)|De Tijd]]</ref>