Zwarte specht: verschil tussen versies

Net als de meeste spechten communiceert de zwarte specht ook door middel van geroffel op hout. Dit dient om indringers te waarschuwen als ze de grens van het territorium naderen en om contact te maken met de partner ter versterking van de onderlinge band. Het mannetje gebruikt hiervoor meestal dezelfde boom, die zich vaak meer dan een kilometer van de nest- of slaapholte bevindt. De zeer luide, regelmatige roffel van het mannetje is langzamer dan die van de meeste andere spechten. Doorgaans duurt een roffel twee tot drie seconden, wat aanzienlijk langer dan die van overige spechten in Europa.<ref name=tirion /> De roffel van het mannetje bestaat uit maximaal zestig individuele slagen en wordt met een gemiddelde frequentie van 17zeventien slagen per seconde uitgevoerd. Het vrouwtje roffelt aanzienlijk minder vaak dan het mannetje en doet dit langzamer, korter en minder luid. Zij heeft hiervoor geen vaste boom. Tijdens de bronsttijd en de broedperiode laten beide geslachten luide klopgeluiden horen. Deze worden als locatiemiddel voor de nestholte gebruikt of als [[overspronggedrag]] in conflictsituaties tussen beide partners.<ref>{{aut|Urs N. Glutz von Blotzheim}}, p. 967–971</ref><ref>{{aut|Mark Beaman, Steve Madge}}, p. 222</ref><ref>{{aut|Gerard Gorman}} (2014), p. 83</ref>

De zwarte specht is voor zijn voedsel afhankelijk van boombewonende insecten en hun [[larve]]n en [[Verpopping|poppen]]. Deze verzamelt hij zowel in gezond als vermolmd en dood hout. Door op de bast te hameren kan de specht de door insecten gegraven tunnels traceren. Om deze te bereiken en bloot te leggen gebruikt hij zijn snavel. Net als alle spechten heeft de zwarte specht speciale [[Spier (anatomie)|spieren]] in zijn nek die hem in staat stellen om gedurende lange tijd krachtige slagen in het hout te maken, waardoor diepe en langwerpige stukken worden blootgelegd. Dankzij zijn krachtige snavel weet hij diepere stukken te bereiken dan spechten met kleinere snavels. Bovendien maakt hij vergeleken met andere spechten relatief veel hakbewegingen, zo'n acht- tot twaalfduizend per dag.<ref name=AotW94 /> Tijdens een enkele maaltijd kan de zwarte specht tot wel 900negenhonderd [[Schorskevers|schorskeverlarven]] of duizend [[mieren]] verorberen.<ref>{{en}} {{aut|Christopher M. Perrins, Alex L.A. Middleton}}, ''Animals of the World - Birds of Forest, Moor and Mountain'' (1987, Equinox): {{aut|Dieter Blume}}, p. 96</ref>