Het bouwwerk, voltooid in 1958 in 19 maanden tijd, diende als symbool voor de wedergeboorte van Japan als economische macht. Na de [[JapanseKoreaanse invasies van Korea (1592-1598)|oorlog tegen KoreaOorlog]] kwam Japan in een tijdelijke economische crisis terecht die overwonnen werd door het beleid van [[Shigeru Yoshida|Yoshida]], door invoerbeperkingen en investeringen voor de export. Door buitenlandse licentieovereenkomsten kon het een modernisering van de zware nijverheid doorvoeren. Deze was exportgericht. Een nieuwe welvaart ontstond. Technische vernieuwingen werden op grote schaal doorgevoerd. Maar in 1957 stagneerde deze groei door een verhoogde import. Vanaf 1960 nam de economische groei verder toe.
Een tweede reden voor de bouw was, dat Japan rond het jaar 1953 op zoek was naar een zendstation in de ''Kanto''-regio, toen NHK (Nippon Hoso Kyokai), de japanseJapanse televisiemaatschappij, startte met het uitzenden van televisie. Nadat ''NHK'' haar eigen uitzendtoren had gebouwd, volgden de andere uitzendbedrijven. Maar uiteindelijk besloot de overheid om één grote toren te bouwen die moest dienen als uitzendtoren voor heel de ''Kanto''-regio.
