Eli Iserbyt: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 22:
== Biografie ==
Iserbyt begon met veldrijden op 11-jarige leeftijd. Als niet-aangeslotene won hij één wedstrijd en in zijn eerste jaar bij de aspiranten won hij er twee. Het daaropvolgende jaar won Iserbyt zo goed als al zijn wedstrijden en werd hij [[Belgisch kampioenschap veldrijden|Belgisch kampioen veldrijden]] bij de aspiranten. Hij werd tevens [[Belgisch kampioenschap mountainbike|Belgisch kampioen in het mountainbike]].
Bij de nieuwelingen en junioren werd Iserbyt vier jaar na elkaar [[Belgisch kampioenschap veldrijden|kampioen van België]]. Bij de junioren werd hij in zijn tweede jaar op het [[Wereldkampioenschap veldrijden|wereldkampioenschap]] in Tabor verslagen door de Deen [[Simon Andreassen]]. Hij werd in dat jaar [[Europese kampioenschappen veldrijden|Europees kampioen]] in Lorsch en eindwinnaar in de wereldbeker en de superprestige.
Regel 34:
Als laatstejaarsbelofte werd Iserbyt vice [[Europese kampioenschappen veldrijden|Europees kampioen]] in Rosmalen en vice [[wereldkampioenschappen veldrijden|wereldkampioen]] in Bogense. [[Tom Pidcock]] won. Iserbyt reed dan nog steeds een gemengd programma elites/beloften en behaalde tien top-5 plaatsen bij de elites. Hij werd 4de op het [[Belgisch kampioenschap veldrijden|Belgisch kampioenschap]] in Kruibeke na [[Toon Aerts]], [[Wout Van Aert]] en [[Michael Vanthourenhout]].
Vanaf seizoen 2019-2020 rijdt Iserbyt zijn eerste volwaardig programma bij de elites. Hij traint nog steeds bij Rudi Van de Sompel, zijn trainer sinds de aspiranten.
== Palmares ==
| |||