Eli Iserbyt: verschil tussen versies

Vanaf het seizoen 2015-2016 kwam Iserbyt uit in de beloftencategorie. Op de [[Cyclocross Leuven]], begin 2016, werd hij vijfde in de wedstrijd voor profs. Een week later kreeg Iserbyt de kans om voor de zesde opeenvolgende keer [[Belgisch kampioenschap veldrijden|Belgisch kampioen]] te worden in Lille, maar door een zware valpartij bij de start moest hij noodgedwongen opgeven. Op 31 januari 2016 won Iserbyt het [[Wereldkampioenschap veldrijden|WK]] in Zolder als eerstejaars belofteeerstejaarsbelofte. Hij werd daarmee de jongste wereldkampioen ooit bij de beloften. Hij was in de sprint sneller dan de Tsjech [[Adam Toupalik]], die zijn handen een ronde te vroeg in de lucht had gestoken. [[Quinten Hermans]] was de tweede landgenoot op het podium met een bronzen medaille. Iserbyt werd dat jaar opnieuw eindwinnaar in de wereldbeker en de superprestige. Hij behaalde ook brons op het [[Europese kampioenschappen veldrijden|Europees kampioenschap]] in Huijbergen.

Iserbyt startte in juni 2016 met een profcontract bij Marlux-Napoleon Games. Vanaf dan moest hij het [[Belgisch kampioenschap veldrijden|Belgisch kampioenkampioenschap]] bij de profs rijden. Het jaar daarop verliep iets minder vlot. Iserbyt werd wel eindwinnaar in de DVV Trofee.

Als laatstejaarsbelofte werd Iserbyt vice- [[Europese kampioenschappen veldrijden|Europees kampioen]] in Rosmalen en vice- [[wereldkampioenschappen veldrijden|wereldkampioen]] in Bogense. [[Tom Pidcock]] won. Iserbyt reed dan nog steeds een gemengd programma profselites/beloften en behaalde tien top-5 plaatsen bij de profselites. Hij werd 4de op het [[Belgisch kampioenschap veldrijden|Belgisch kampioenschap]] in Kruibeke na [[Toon Aerts]], [[Wout Van Aert]] en [[Michael Vanthourenhout]].