Charles Michel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 44:
== Biografie ==
=== Jeugd en opleiding ===
Michel werd geboren als zoon van [[Louis Michel]], voormalig [[Europese Commissie|Europees commissaris]] en minister van Buitenlandse Zaken, en hij raakte al snel politiek geëngageerd. Op zijn 16de werd hij lid van de [[Jeunes MR]] en van 1992 tot 1999 was hij zelfs voorzitter van deze organisatiebeweging.
 
Michel behaalde zijn licentiaat in rechten aan de [[Université Libre de Bruxelles]] en aan de [[Universiteit van Amsterdam]]. Hij werkte vanaf 1998 als jurist en advocaat aan de balie van Brussel vanaf 1998.<ref>[http://connaitrelawallonie.wallonie.be/fr/wallons-marquants/dictionnaire/michel-charles#.VDU3nulxnIUAl Fiche Michel], connaitrelawallonie.be.</ref>
 
=== Politiek debuut ===
InMichel 1994was kwamamper 18 jaar toen hij alszijn amperpolitiek 18-jarigedebuut opmaakte. tijdensBij de verkiezingen van oktober 1994 was hij kandidaat voor de [[Waals-Brabant]]se [[provincieraad]]. Meten 4000 [[voorkeurstem]]men raaktewerd hij verkozen. Inmet 1999 kwam hij tijdens de4000 [[Belgische federale verkiezingen 1999|federale verkiezingenvoorkeurstem]]men. opHij inbleef de kieskringfunctie Nijvel,van enprovincieraadslid hijuitoefenen werd verkozentot in de1999 [[Kamer van volksvertegenwoordigers]]. Met zijn 23 jaaren was hij het jongste lid van de1995 Kamer,tot tijdens1999 dezezelfs periode nam hij onder andere deel aan het [[parlementair onderzoek in België|parlementair onderzoek]] ten gevolgeondervoorzitter van de [[Dioxinecrisis]]provincieraad.
 
Tijdens de [[Belgische federale verkiezingen|verkiezingen van juni 1999]] werd Michel verkozen in de [[Kamer van volksvertegenwoordigers]], als verkozene voor het arrondissement Luik. Hij was met zijn 23 jaar het jongste lid van de Kamer. In die periode nam hij onder andere aan het [[parlementair onderzoek in België|parlementair onderzoek]] ten gevolge van de [[Dioxinecrisis]], waar hij opviel door zijn forse interpellaties tegen de [[Boerenbond]] en zijn gespierde tussenkomsten.
 
=== Waals minister ===
Eind 2000 voerde PRL-partijvoorzitter [[Daniel Ducarme]] enkele ministeriële herschikkingen door. [[Jean-Marie Severin]] moest zijn functie van minister van Binnenlandse Aangelegenheden en Ambtenarenzaken in de [[Waalse Regering]] afstaan aan Charles Michel, die op 24-jarige leeftijd de jongste Belgische minister ooit werd. Hierdoor werd hij in de Kamer vervangen door [[Serge Van Overtveldt]]. Als Waals minister moderniseerde hij onder andere het ambtenarenapparaat en hervormde hij de provincies en de [[intercommunale]]s.
Partijgenoot [[Jean-Marie Severin]] nam eind 2000 ontslag als Waals Minister van Binnenlandse Aangelegenheden en Ambtenarenzaken en Michel volgde hem op, waardoor [[Serge Van Overtveldt]] hem opvolgde in de Kamer. In de [[Regering-Van Cauwenberghe I]] was hij met zijn 25 jaar de jongste minister ooit in België. Deze post zou hij tot en met de verkiezingen van [[Waalse verkiezingen 2004|2004]] bekleden. Tijdens deze verkiezingen verloor de MR een zetel, de [[Parti Socialiste (België)|PS]] won echter fors. De PS vormde samen met het [[Centre démocrate humaniste|cdH]] de [[regering-Van Cauwenberghe II]], zonder MR. Na het einde van zijn ministerschap werd hij in 2004 opnieuw Kamerlid. Ditmaal bleef hij deze functie uitoefenen tot eind 2007. Van 2004 tot 2007 was hij tevens woordvoerder van de MR.
 
Michel bleef Waals minister tot in juli 2004. Na de [[Waalse verkiezingen 2004|Waalse verkiezingen]] een maand eerder vormde de [[Parti Socialiste (België)|PS]] samen het [[Centre démocrate humaniste|cdH]] de [[regering-Van Cauwenberghe II]] en belandde de MR, de opvolger van de PRL, in de oppositie. Vervolgens was hij van juli 2004 tot december 2007 opnieuw Kamerlid. 2004 tot 2007 was hij tevens woordvoerder van de MR.
 
===Lokale politiek in Waver ===
Sinds januari 1983 was [[Charles Aubecq]] PRL-[[burgemeester]] van [[Waver (België)|Waver]]. Omdat Charles Aubecq al de zeventig voorbij was, moest er aan opvolging gedacht worden. Die opvolger werd Charles Michel en bij de gemeenteraadsverkiezingen van [[Belgische lokale verkiezingen 2000|2000]] raakte hij verkozen als [[gemeenteraadslid]] voor de lokale lijst LB. Van 2001 tot 2006 was hij [[schepen]] van de stad, wegens zijn ministersambt tussen 2001 en 2004 titelvoerend. In [[Belgische lokale verkiezingen 2006|2006]] werd hij burgemeester van Waver met een absolute meerderheid en in [[Belgische lokale verkiezingen 2012|2012]] werd hij herkozen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 stelde Michel zich geen kandidaat.<ref>[https://www.rtbf.be/info/regions/detail_elections-communales-2018-charles-michel-ne-sera-pas-candidat-a-wavre?id=9950973 Gemeenteraadsverkiezingen 2018: Charles Michel geen kandidaat in Waver], [[RTBF]], 20 juni 2018.</ref> Van 2007 tot 2011 en van 2014 tot 2018 was hij titelvoerend burgemeester.
 
=== Federaal minister en partijvoorzitter ===
Tijdens de interim-[[regering-Verhofstadt III]] werd hij in december 2007 [[Lijst van Belgische ministers van Ontwikkelingssamenwerking|minister van ontwikkelingssamenwerking]]. Dit zou hij blijven tot februari 2011, en onder de regeringen-[[Regering-Leterme I (federaal)|Leterme I]], -[[Regering-Van Rompuy|Van Rompuy]] en -[[Regering-Leterme II|Leterme II]].
 
Omdat zijn partij tijdensbij de [[Belgische federale verkiezingen 2010|federale verkiezingen van 2010]] fors verloor, daagde hij [[Didier Reynders]] uit als partijvoorzitter. In januari 2011 werd hij als nieuwe voorzitter verkozen, nadat hij zijn tegenkandidaat [[Daniel Bacquelaine]] had verslagen.<ref> [https://web.archive.org/web/20140226012634/http://www.mr.be/le-president/ Charles Michel als voorzitter van MR]</ref> Van juni 2010 tot oktober 2014 wasoefende hij ook opnieuw de functie van Kamerlid uit.
 
=== Eerste minister ===
Regel 72 ⟶ 76:
Op 9 december 2018 kwam de [[regering-Michel I]] ten val na de discussie over het [[Global Compact for Migration|VN-migratiepact]]. Vervolgens kwam hij aan het hoofd van de [[regering-Michel II]], een doorstart van Michel I zonder de N-VA, die hierdoor geen parlementaire meerderheid meer achter zich had. Toen de oppositie dreigde met een [[motie van wantrouwen]], bood Charles Michel op 18 december 2018 bij de koning het ontslag van zijn regering aan. Op 21 december aanvaardde koning Filip het ontslag van de regering-Michel II, die vanaf dan een [[regering van lopende zaken]] was.
 
Op 18 februari 2019 werd Michel opnieuw partijvoorzitter van de MR na het ontslag van [[Olivier Chastel]], die zich als lijsttrekker bij de [[Europese Parlementsverkiezingen 2019 in België|Europese verkiezingen]] wilde concentreren op de verkiezingscampagne. Hij combineertbesloot deze functie te combineren met het premierschap.<ref>[https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190218_04183917 Charles Michel zal Olivier Chastel vervangen en wordt opnieuw MR-voorzitter], [[Het Nieuwsblad]], 18 februari 2019.</ref> Bij de verkiezingen van 2019 werd hij herkozen in de Kamer.
 
=== Voorzitter van de Europese Raad ===
Op 2 juli 2019 werd Michel verkozen tot jongste [[voorzitter van de Europese Raad]], enals naopvolger van de Pool [[Donald Tusk]]. Na [[Herman Van Rompuy]] is hij de tweede Belg die de Europese Raad mag voorzitten. Hij volgt hierbij de Pool Donald Tusk op. Op 1 december 2019 treedt hij in functie als voorzitter van de Europese Raad.<ref>{{Citeer web|url=https://vrtnws.be/p.NqNjYqv0w|titel=Premier Charles Michel wordt Europees president, Ursula von der Leyen voorgedragen als Commissievoorzitter|bezochtdatum=2 juli 2019|uitgever=VRT NWS|datum=2 juli 2019}}</ref>
 
==Personalia==