Charles Michel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 44:
== Biografie ==
=== Jeugd en opleiding ===
Michel werd geboren als zoon van [[Louis Michel]], voormalig [[Europese Commissie|Europees commissaris]] en minister van Buitenlandse Zaken, en hij raakte al snel politiek geëngageerd. Op zijn 16de werd hij lid van de [[Jeunes MR]] en van 1992 tot 1999 was hij zelfs voorzitter van deze
Michel behaalde zijn licentiaat in rechten aan de [[Université Libre de Bruxelles]] en aan de [[Universiteit van Amsterdam]]. Hij werkte vanaf 1998 als jurist en advocaat aan de balie van Brussel
=== Politiek debuut ===
Tijdens de [[Belgische federale verkiezingen|verkiezingen van juni 1999]] werd Michel verkozen in de [[Kamer van volksvertegenwoordigers]], als verkozene voor het arrondissement Luik. Hij was met zijn 23 jaar het jongste lid van de Kamer. In die periode nam hij onder andere aan het [[parlementair onderzoek in België|parlementair onderzoek]] ten gevolge van de [[Dioxinecrisis]], waar hij opviel door zijn forse interpellaties tegen de [[Boerenbond]] en zijn gespierde tussenkomsten.
=== Waals minister ===
Eind 2000 voerde PRL-partijvoorzitter [[Daniel Ducarme]] enkele ministeriële herschikkingen door. [[Jean-Marie Severin]] moest zijn functie van minister van Binnenlandse Aangelegenheden en Ambtenarenzaken in de [[Waalse Regering]] afstaan aan Charles Michel, die op 24-jarige leeftijd de jongste Belgische minister ooit werd. Hierdoor werd hij in de Kamer vervangen door [[Serge Van Overtveldt]]. Als Waals minister moderniseerde hij onder andere het ambtenarenapparaat en hervormde hij de provincies en de [[intercommunale]]s.
Michel bleef Waals minister tot in juli 2004. Na de [[Waalse verkiezingen 2004|Waalse verkiezingen]] een maand eerder vormde de [[Parti Socialiste (België)|PS]] samen het [[Centre démocrate humaniste|cdH]] de [[regering-Van Cauwenberghe II]] en belandde de MR, de opvolger van de PRL, in de oppositie. Vervolgens was hij van juli 2004 tot december 2007 opnieuw Kamerlid. 2004 tot 2007 was hij tevens woordvoerder van de MR.
===Lokale politiek in Waver ===
Sinds januari 1983 was [[Charles Aubecq]] PRL-[[burgemeester]] van [[Waver (België)|Waver]]. Omdat Charles Aubecq al de zeventig voorbij was, moest er aan opvolging gedacht worden. Die opvolger werd Charles Michel en bij de gemeenteraadsverkiezingen van [[Belgische lokale verkiezingen 2000|2000]] raakte hij verkozen als [[gemeenteraadslid]] voor de lokale lijst LB. Van 2001 tot 2006 was hij [[schepen]] van de stad, wegens zijn ministersambt tussen 2001 en 2004 titelvoerend. In [[Belgische lokale verkiezingen 2006|2006]] werd hij burgemeester van Waver met een absolute meerderheid en in [[Belgische lokale verkiezingen 2012|2012]] werd hij herkozen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 stelde Michel zich geen kandidaat.<ref>[https://www.rtbf.be/info/regions/detail_elections-communales-2018-charles-michel-ne-sera-pas-candidat-a-wavre?id=9950973 Gemeenteraadsverkiezingen 2018: Charles Michel geen kandidaat in Waver], [[RTBF]], 20 juni 2018.</ref> Van 2007 tot 2011 en van 2014 tot 2018 was hij titelvoerend burgemeester.
=== Federaal minister en partijvoorzitter ===
Tijdens de interim-[[regering-Verhofstadt III]] werd hij in december 2007 [[Lijst van Belgische ministers van Ontwikkelingssamenwerking|minister van ontwikkelingssamenwerking]]. Dit zou hij blijven tot februari 2011, en onder de regeringen-[[Regering-Leterme I (federaal)|Leterme I]], -[[Regering-Van Rompuy|Van Rompuy]] en -[[Regering-Leterme II|Leterme II]].
Omdat zijn partij
=== Eerste minister ===
Regel 72 ⟶ 76:
Op 9 december 2018 kwam de [[regering-Michel I]] ten val na de discussie over het [[Global Compact for Migration|VN-migratiepact]]. Vervolgens kwam hij aan het hoofd van de [[regering-Michel II]], een doorstart van Michel I zonder de N-VA, die hierdoor geen parlementaire meerderheid meer achter zich had. Toen de oppositie dreigde met een [[motie van wantrouwen]], bood Charles Michel op 18 december 2018 bij de koning het ontslag van zijn regering aan. Op 21 december aanvaardde koning Filip het ontslag van de regering-Michel II, die vanaf dan een [[regering van lopende zaken]] was.
Op 18 februari 2019 werd Michel opnieuw partijvoorzitter van de MR na het ontslag van [[Olivier Chastel]], die zich als lijsttrekker bij de [[Europese Parlementsverkiezingen 2019 in België|Europese verkiezingen]] wilde concentreren op de verkiezingscampagne. Hij
=== Voorzitter van de Europese Raad ===
Op 2 juli 2019 werd Michel verkozen tot jongste [[voorzitter van de Europese Raad]],
==Personalia==
|