Nationaal Hulp- en Voedingskomiteit: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ookna oorlog |
k |{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb| |
||
Regel 7:
| coördinator =
| land = {{BE}}
| type = [[Hulpcomité|Hulp- en voedingscomité]]
| aantal leden =
| motto =
Regel 15:
| portaal2 = Eerste Wereldoorlog
}}
[[Bestand:Médailles Commémorative du Comité National de Secours et d’Alimentation.jpg|
Het '''Nationaal Hulp- en Voedingskomiteit''' ([[Frans]] ''Comité National de Secours et d'Alimentation'', CNSA), ook bekend als het '''Nationaal Hulp- en Voedingscomité''' (NHVC), was een [[België|Belgische]] organisatie tijdens de [[België in de Eerste Wereldoorlog|Eerste Wereldoorlog]].
== Historiek ==
Het Nationaal Hulp- en Voedingskomiteit was gegroeid uit een [[Brussel (stad)|Brussels]] initiatief van de [[bankier]] [[Emile Francqui]] en de industriëlen [[Ernest Solvay]] en [[Jean Jadot (industrieel)|Jean Jadot]] met de steun van de [[liberalisme|liberale]] burgemeester [[Adolphe Max]]<ref name
Het Nationaal Hulp- en Voedingskomiteit stond onder de bescherming van vertegenwoordigers van neutrale landen. De beschermheren waren de [[Markies van Villlobar]] (Spanje), [[Maurits van Vollenhoven]] (Nederland) en [[Brand Whitlock]] (Verenigde Staten, tot 1917). De Duitse overheid garandeerde dat de hulpgoederen niet zouden worden aangeslagen en stond toe dat de transporten gebeurden onder de bescherming van de ambassadeurs van de neutrale landen.<ref>Geert Clerbout, Oorlog aan de Dijle, Van Halewyck, Kessel-Lo, 2012</ref>
De doelstelling van de organisatie was tweeledig. Enerzijds was er de voedselbevoorrading en -verdeling en anderzijds de hulpverlening aan vluchtelingen, daklozen, werklozen en oorlogswezen. Gedurende de ganse [[Duitse Rijk|Duitse]] bezetting van België (1914 - '18) werden in totaal 4,8 miljoen ton goederen aangevoerd en verdeeld, goed voor een bedrag van meer dan vier miljard [[Belgische frank]].<ref name
In de loop der tijd groeide zijn invloed op economisch en politiek gebied zodanig dat het als schaduwregering ging optreden. Hierbij speelde topman van de [[Société Générale]], Emile Francqui een belangrijke rol. Zo werd er onder meer vanuit de krant ''[[Vooruit (Belgische krant)|Vooruit]]'' kritiek gegeven op de politieke toe-eigening van de hulpinitiatieven door de [[Fédération des Cercles catholiques et des Associations conservatrices|katholieken]] en [[Liberale Partij (België)|liberalen]] en in het bijzonder op het niet-neutrale karakter van het NHVC, waarin de socialisten ondervertegenwoordigd waren.<ref name
{{Appendix|2=
Regel 34:
{{References}}
}}
{{
[[Categorie:Belgische organisatie]]
|