Wijding: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 52880488 van Jacoboerwiki (overleg) ongedaan gemaakt. Het engelse woord heeft geen 'c': en:Bishop.
Label: Ongedaan maken
k |{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|
Regel 1:
[[Bestand:Priestly ordination.jpg|{{largethumb}}thumb|Een bisschop wijdt een priester volgens de [[Romeinse ritus]], editio typica [[1949]].]]
'''Wijding''' is een gebeurtenis of [[ritueel|rituele]] handeling waardoor personen, plaatsen of zaken aan een [[godheid]] of [[hogere macht]] worden toegeheiligd. De wijding kan expliciet gebeuren, door wijdingshandelingen, of impliciet, waarbij een [[overlevering (verhaal)|overgeleverde]] of ervaren gebeurtenis wordt geïnterpreteerd als een wijding. Eventueel kan een impliciete wijding bevestigd worden door een expliciete. Alle of vrijwel alle [[religie]]s kennen de wijding van personen en plaatsen. Ook de wijding van voorwerpen komt veel voor, maar is minder algemeen. Wijding kan dienen om een algemene [[zegen]] af te smeken, maar kan ook veel specifieker zijn. Het gewijde kan bijvoorbeeld bestemd worden voor de [[eredienst]] of voor een bepaalde taak of [[Queeste (zoektocht)|queeste]].
 
Regel 26:
De wijding tot [[bisschop]] wordt gezien als de volheid van het [[priesterschap]], en dus ingedeeld onder de noemer [[priester]]. Soms wordt de bisschopswijding apart genoemd, en dan zijn er acht wijdingsgraden. In de [[Middeleeuwen]] gold bovendien de [[tonsuur]] ([[kruinschering]]) als een lagere wijding, waardoor het totale aantal op negen wijdingsgraden kon komen.
 
In het overgrote deel van de Katholieke Kerk zijn de vijf laagste wijdingsgraden (tot en met subdiaconaat) sinds het [[motu proprio]] ''[[Ministeria quaedam]]'' van [[Paus Paulus VI]] op [[1 januari]] [[1973]] achterwege gelaten.<ref>{{en}}[http://www.ewtn.com/library/PAPALDOC/P6MINORS.HTM ''Ministeria quaedam''], [[Motu Proprio]] van [[Paus Paulus VI]], [[15 augustus]] [[1972]]</ref>. De wijdingen van lector en acoliet werden vervangen door de ‘aanstelling’. In plaats van het subdiaconaat, waarmee de wijdeling de verplichting tot het [[celibaat]] en tot het [[brevier]] aanging, kwam een extra gelofte van zuiverheid bij het ontvangen van de wijding tot diaken.
 
Het [[Priesterbroederschap van Sint Petrus]] en een reeks andere instituten die in [[Communio (kerken)|communio]] met [[Heilige Stoel|Rome]] zijn verbonden, passen deze wijdingen nog toe. Ook het [[Priesterbroederschap St. Pius X]], dat veelal [[schisma]]tisch geacht wordt ten opzichte van het [[Vaticaanstad|Vaticaan]], heeft de eeuwenoude traditie aangehouden en dient de wijdingen nu nog op dezelfde manier toe als de Kerk vanouds.
Regel 45:
 
===Protestantisme===
Het [[protestantisme]] kent niet de uitgebreide [[hiërarchie van de Rooms-Katholieke Kerk]] en andere oude christelijke stromingen, waardoor er een minder complex stelsel van wijdingen is. Ook worden wijdingsrituelen niet altijd als zodanig benoemd. Bovendien gelooft men veelal niet in een sacramentele [[apostolische successie]].
 
Twee stromingen binnen het protestantisme kennen echter wel wijdingen die vergelijkbaar zijn met de katholieke: `herder' en bisschop: de [[Anglicaanse Kerk]] (pastor; bishop) en de [[Lutheranisme|Lutherse Kerk]] (Pfarrer; Landesbischof). De meeste gelovigen van deze stromingen hechten niet te veel waarde aan de sacramentele potentie van de wijdingen, maar zien ze eerder als zegeningen voor de hiërarchische structuur van hun kerken. Sommige anglicanen houden echter wel aan de [[apostolische successie]] vast.