Paus Paulus VI: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k |{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb| |
||
Regel 27:
| tijdvak5 =
}}
[[Bestand:Foreign trips of Paul VI.png|
'''Paulus VI''', geboren als '''Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini''' ([[Concesio]] bij [[Brescia (stad)|Brescia]], [[26 september]] [[1897]] – [[Castel Gandolfo]], [[6 augustus]] [[1978]]), was [[paus]] van de [[Rooms-Katholieke Kerk]] van 1963 tot zijn dood 15 jaar later. Hij zette het [[Tweede Vaticaans Concilie]] voort, dat door zijn voorganger, [[paus Johannes XXIII|Johannes XXIII]], begonnen was. Hij was de eerste paus die per vliegtuig rond de wereld reisde. Later zou [[paus Johannes Paulus II|Johannes Paulus II]] (paus van 1978 tot 2005) deze vorm van [[missie (Katholieke Kerk)|missie]] vertienvoudigen. Op 14 oktober 2018 werd Paulus VI [[heiligverklaring|heilig verklaard]].
Regel 34:
== Aartsbisschop van Milaan ==
In [[1954]] benoemde Pius XII Montini tot [[aartsbisschop]] van Milaan op de zetel die was vrijgekomen na het overlijden van [[Alfredo Ildefonso Schuster|Alfredo Ildefonso kardinaal Schuster]]. Pius noemde Montini zijn ''persoonlijk geschenk aan Milaan''.<ref>Peter Hebblethwaite, ''Paul VI: The First Modern Pope''. Paulist Press, 1993. {{ISBN
== Kardinaal ==
Nadat het [[conclaaf]] van [[1958]] Angelo Giuseppe Roncalli tot [[paus Johannes XXIII]] gekozen had, creëerde deze Giovanni Battista Montini op [[15 december]] [[1958]] [[kardinaal (geestelijke)|kardinaal-priester]]. De ''[[San Martino ai Monti|Santi Silvestro e Martino ai Monti]]'' werd zijn [[titelkerk]]. Daarna ging het snel: bij het net afgekondigde Vaticaans Concilie werd Montini lid van het centraal comité en voorzitter van de conciliecommissie die zich met politieke vraagstukken bezighield. Hij schreef in die tijd enkele open brieven over het [[concilie]], die in de krant ''L'Italia'' werden gepubliceerd. Johannes XXIII zou maar één zitting van het concilie overleven.
[[Bestand:Nixon & Paul VI.gif|
== Paus ==
Regel 95:
Op 16 maart 1978 werd Paulus' vriend - en oud-premier van Italië - [[Aldo Moro]] door de [[Rode Brigades]] gegijzeld. Op 20 april van dat jaar ontving de paus een bericht van Moro zelf, die de paus vroeg hem te helpen aan de eisen van de brigades tegemoet te komen. Die schreef daarop een open brief aan hen:
{{cquote|Ik heb geen [[mandaat]] om met jullie te spreken, en ben niet gebonden door welke persoonlijke belangen dan ook. Maar ik hou van hem als een lid van de menselijke familie, en als een vriend uit mijn studententijd en - op een heel bijzondere wijze - als broeder in het geloof en als zoon van de Kerk van Christus. Ik doe een beroep op jullie, dat jullie zeker niet zullen negeren; op mijn knieën smeek ik jullie om Aldo Moro vrij te laten, zo maar, zonder voorwaarden. Niet vanwege mijn bescheiden en echt gemeende interventie, maar omdat hij met jullie de gemeenschappelijke broederlijke waardigheid deelt van de menselijkheid. Mannen van de Rode Brigade, geef mij - als de stem van zovelen van onze landgenoten - de hoop dat in jullie harten gevoelens van menselijkheid zullen zegevieren. In gebed, en altijd van jullie houdend, ben ik afwachting van het bewijs daarvoor, Paulus PP VI.<ref>Peter Hebblethwaite, ''Paul VI: The First Modern Pope''. Paulist Press. 1993. {{ISBN
De brief van Paulus ontmoette kritiek van vele Italianen, die de toonzetting ervan te mild vonden ten opzichte van de Brigades. Toen Moro uiteindelijk vermoord was teruggevonden in de achterbak van een auto, was Paulus gebroken. Hij ging voor in de [[requiem (muziek)|requiemmis]] die voor Moro in de [[Sint-Jan van Lateranen]] werd gehouden. Hij hield er een gedenkwaardige preek, waarin hij, haast als in een gesprek met God, onder andere het volgende zei:
Regel 130:
{{Appendix}}
{{Navigatie pausen}}
{{Commonscatklein|Paulus VI}}
| |||