Montbéliard (stad): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvullen |
|||
Regel 36:
== Geschiedenis ==
Montbéliard werd voor het eerst genoemd in [[984]] als ''Mons Beliardae''. In de [[11e eeuw]] werd het de zetel van het [[graafschap Montbéliard]]. Na het overlijden van graaf [[Stefanus van Montfaucon|Stefanus van Montbéliard]] in [[1397]] erfde zijn kleindochter [[Henriëtte van Mömpelgard|Henriette]] het graafschap, waarna het door haar huwelijk met [[Everhard IV van Württemberg]] aan de graven, later de hertogen van [[Württemberg]] viel. Het bleef in naam een zelfstandig graafschap binnen het [[Heilige Roomse Rijk]]. De protestantse prediker Guillaume Farel was actief in de stad en onder [[Frederik I van Württemberg (hertog)|Frederik I van Württemberg]] (1558-1608) werd het Protestantisme in zijn Lutherse vorm de godsdienst van dit graafschap. Frederik I stelde de stad open voor gevluchte [[hugenoten]] en
In [[1793]] werd de stad door Frankrijk bezet en in [[1796]] stond hertog [[Frederik Eugenius van Württemberg]] zijn Franse bezittingen officieel af. Het maakte achtereenvolgens deel uit van de departementen [[Haute-Saône]] (1793), [[Mont-Terrible]] (1796), [[Haut-Rhin]] ([[1800]]) en uiteindelijk Doubs ([[1816]]).
== Bezienswaardigheden ==
Montbéliard kent haar glorieperiode onder het bewind van Frederik I van Württemberg. Er werden bruggen, fonteinen, een botanische tuin en modelboerderijen gebouwd. Zijn architect [[Heinrich Schickhardt]] ontwierp verschillende gebouwen, waaronder het kasteel in Zwabische renaissancestijl en de tempel van Sint-Maarten. Voor deze Lutherse kerk, de oudste en de grootste van Frankrijk, inspireerde Schickhardt zich op Italiaanse kerken van de 15e eeuw. Hij tekende ook de plannen voor de Neuveville, een stadsuitbreiding ten westen van het oude stadscentrum waar uit Frankrijk gevluchte
== Geografie ==
|