Hart en vaatstelsel: verschil tussen versies

Bij de eerste gewervelden zoals [[Petromyzontiformes|prikken]], [[slijmprikken]] en vissen bestaat het [[hartspierweefsel]] nog voor een groot deel uit [[Trabekel|sponsachtig]] poreus weefsel zonder bloedvaten. Door de open structuur zijn de lacunaire ruimtes tussen de [[spiercel]]len voldoende doorbloed om de hartspier van zuurstof te voorzien. Zij hebben dan ook een enkelvoudige bloedsomloop. Ook bij amfibieën en het grootste deel van de beenvissen bestaan de hartspieren voor een groot deel uit sponsig spierweefsel. De vroege amfibieën evolueerden vanuit twee takken. [[Temnospondyli]] en [[Lepospondyli]] werden de [[Lissamphibia|moderne amfibieën]], terwijl [[Anthracosauria]] evolueerde tot de [[Amniota]] met de [[reptielen]], [[dinosauriërs]], [[vogels]] en [[zoogdieren]]. Vroege Amnioata hadden waarschijnlijk een hartkamer die voornamelijk uit sponsachtig myocardium bestond, wat nu nog aangetroffen wordt bij reptielen als [[schildpadden]], en [[Lepidosauria]] – [[hagedissen]], [[slangenSphenodontia|brughagedissen]] en [[Lepidosauriaslangen]]. Dit hangt samen met de mate van activiteit van de dieren en zo beschikken de actievere [[pythons]] en [[varanen]] over meer compact weefsel.