Slavernij in het Ottomaanse Rijk: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
→‎Het verval en de onderdrukking van Ottomaanse slavernij: Er werd onterecht het tegenovergestelde aangegeven
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 47:
Desondanks duurde de slavernij en de handel in slaven nog decennia voort, vooral ook omdat de naleving van de wetten niet werden ondersteund door een strafsysteem. Pas in 1871 bepaalde een richtlijn dat voor de beoefening van de handel in slaven één jaar gevangenisstraf kon worden opgelegd.
 
De laatste sultans wilden een einde maken aan de slavernij en gaven geen toestemming meer voor strooptochten om nieuwe slaven te vangen. Hoewel de [[sharia]] of islamitische wet slavernij toestaat, werd de slavenhandel in het Ottomaanse Rijk later uitdrukkelijk verboden door gebruik te maken van slimme technische mazen in de toepassing van de sharia. Zo gold als voorwaarde bij de nieuwe toepassing van de sharia dat iedereen niet als slaaf kon worden gehouden als de persoon voor zijn gevangenneming reeds moslim was. Ook kon iemand niet als slaaf worden gehouden als de gevangenneming niet voorafgingvoorafgegaan aanwerd door een formele verklaring van de oorlog, die alleen kon worden afgegeven door de sultan. Het lot van bestaande slaven bleef echter vaak onveranderd.
 
Samen met 16 andere landen ondertekende het Ottomaanse Rijk het verdrag van de Brusselse anti-slavernij conferentie in 1890. Echter op lokaal niveau bleef slavernij clandestien bestaan tot in het begin van de 20e eeuw.