Geschiedenis van Kroatië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Oostenrijk-Hongarije: Na 1683 was er niet veel expansie meer
Regel 68:
Tegen het einde van de 18e eeuw was het grootste deel van Kroatië niet meer in handen van de Turken. De halvemaanachtige vorm van Kroatië bleef meer of minder de frontlinie tussen het Ottomaanse Rijk en Europa. In 1717 werd het laatste Turkse gebied in het Dalmatische achterland met de plaats [[Imotski]] veroverd door de Venetianen.<ref>{{en}} Naklada Naprijed, ''The Croatian Adriatic Tourist Guide'', pg. 308, Zagreb (1999), ISBN 953-178-097-8</ref>
 
Aan het eind van de [[18e eeuw]] waren de Kroatische vorsten de [[Franse Revolutie]] vijandig gezind. NaNadat eende kortegebieden overheersingten westen van de Sava als [[Illyrische Provincies]] tussen 1809 en 1813 door het [[Franse keizerKeizerrijk]] onder [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] waren geannexeerd, werd in [[1815]] het huidige Kroatië opnieuw deel van het Habsburgse rijk. Ook [[Istrië (schiereiland)|Istrië]], Dalmatië en Dubrovnik kwamen tussen 1797 en 1815 onder Habsburgse heerschappij.
 
In [[1847]] verving de [[Kroatisch]]e taal het [[Latijn]] in het Kroatische parlement. In [[1848]] verdedigde [[ban (landvoogd)|ban]] [[Josip Jelačić]] Kroatië succesvol tegen een Hongaarse poging om Kroatië te bezetten. Hij verenigde alle Kroatische provincies.