Joachim von Ribbentrop: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Taalpoetsje |
|||
Regel 17:
Van [[1938]] tot [[1945]] was hij [[minister]] van Buitenlandse Zaken onder [[Adolf Hitler]]. Een van zijn belangrijkste 'wapenfeiten' was wel het non-agressieverdrag dat hij in [[1939]] met [[Jozef Stalin|Stalin]] afsloot.
Von Ribbentrop werd geboren als zoon van een legerofficier. Na zijn middelbareschooltijd ging hij naar [[Canada]], waar hij een baan als vertegenwoordiger had. Aan het begin van de [[Eerste Wereldoorlog]] kwam hij naar [[Duitsland]] terug om dienst te doen in het leger. Na de oorlog werkte hij een paar jaar in de wijnhandel. In [[1927]] adopteerde hij van een tante het adellijke predicaat 'von'. Hij huwde de schatrijke Anneliese Henkell, telg uit het bekende Duitse sektgeslacht, hetgeen hem verder deed stijgen op de sociale ladder. 'Ribbensnob' was dan ook een van zijn bijnamen.
== Nazicarrière ==
In [[1932]] meldde Von Ribbentrop zich aan bij de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij]] (NSDAP) geleid door Adolf Hitler. Omdat hij een laatkomer was, moest de oude garde niets van hem hebben. Von Ribbentrop kwam bij Hitler in de gratie omdat hij hem geholpen had in contact te komen met [[Franz von Papen]], de toenmalige rijkskanselier. Na Hitlers benoeming tot kanselier werd
Von Ribbentrop was taalkundig zeer begaafd (hij sprak vloeiend [[Engels]] en [[Frans]]), maar wist met zijn gedrag regelmatig anderen tegen zich in het harnas te jagen. Zo bracht hij de Hitlergroet aan de Britse koning
== Tweede Wereldoorlog ==
In 1938 werd Von Ribbentrop benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken. In die hoedanigheid sloot hij in 1939 voor Duitsland met de [[Sovjet-Unie]] een niet-aanvalsverdrag (ook wel het ''[[Molotov-Ribbentroppact]]'' genoemd). Hierdoor gesteund kon Duitsland in de nazomer van 1939 [[Polen]] binnenvallen en
In [[1940]] onderhandelde hij met [[Japan]] en [[Italië]] over
Tijdens de rest van zijn ambtstermijn speelde hij geen grote rol meer op het politieke toneel. In [[1945]] werd hij door admiraal [[Karl Dönitz|Dönitz]] aan de kant geschoven. Hij werd in Flensburg door een Belgische en drie Britse soldaten gearresteerd. In [[1946]] werd hij met eenentwintig andere Duitse nazikopstukken in het [[Proces van Neurenberg]] berecht. De aanklagers presenteerden het bewijs dat hij actief betrokken was in het plannen van de Duitse agressie en de deportatie van Joden naar de vernietigingskampen, alsook dat hij had gepleit voor het doden van Amerikaanse en Britse vliegers die werden neergeschoten boven nazi-Duitsland. Hij werd schuldig bevonden en veroordeeld tot [[Doodstraf|dood door de strop]]. Het vonnis werd op 16 oktober 1946 voltrokken in Neurenberg.
| |||