Hypatia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Bronnen: Hypatia zou volgens Malalas ' een oude vrouw' geweest zijn ten tijde van de moord |
In legende, literatuur en beeldende kunst |
||
Regel 106:
Er wordt verondersteld dat de [[Parabolani]] een aandeel hebben gehad in de moord op Hypatia.<ref>Oxford Dictionary of the Christian Church, p. 1030 cites Bingham, Origines sive Antiquitates Ecclesiasticae</ref>
Het historische [[martelaar]]schap van Hypatia vertoont opvallende overeenkomsten met de heilige [[Catharina van Alexandrië]]. Mogelijkerwijs is de legende van de heilige Catharina een later herschrijven van de werkelijke gebeurtenissen.▼
De film [[Agora (film)|Agora]] uit 2009 verhaalt deze geschiedenis.▼
===Na de moord===
Regel 121 ⟶ 118:
===Werken===
Aan Hypatia worden meerdere schriftelijke werken toegeschreven, daaronder commentaren op ''Arithmetika'' van [[Diophantus]] en de ''Konica'' (kegelsneden) van [[Apollonius van Perga|Apollonius]]. Ook schreef zij commentaren op het werk ''[[Almagest]]'' van de wiskundige en astronoom [[Claudius Ptolemaeus]]. Echter, omdat er geen originele handschriften overgeleverd zijn, berust ons beeld van haar vele kwaliteiten enkel op haar faam in geschriften van haar tijd.
==In legende, literatuur en beeldende kunst==
▲Het historische [[martelaar]]schap van Hypatia vertoont opvallende overeenkomsten met de heilige [[Catharina van Alexandrië]]. Mogelijkerwijs is de legende van de heilige Catharina een later herschrijven van de werkelijke gebeurtenissen.
[[John Toland]] (1670-1722), een Ierse filosoof en [[vrijdenker]] was de eerste die in een moderne, Europese taal een verhandeling schreef, die Hypatia tot onderwerp had: ''Tetradymus''. Hierin liet hij haar deugd contrasteren met het slechte, christelijke leiderschap van Alexandrië. Volgens Toland droeg Cyrillus de schuld voor de moord op Hypatia en de 'vloed aan onwetendheid, bijgeloof en tirannie', die het begin waren van 'vervolgingen...om alle pogingen tot herstel van Deugd en Kennis te onderdrukken.'
Daar reageerden in 1721 [[Thomas Lewis]] op met het pamflet ''The History of Hypatia, a Most Impudent School-Mistress of Alexandria'' en een anonieme 'M.G.' in 1728 met een ''Dissertation sur Hypacie''. Hierin wordt opgekomen voor de 'heilige' Cyrillus en Toland tot ketter verklaard. Peter of de meute christenen zouden verantwoordelijk zijn voor de moord, maar niet bisschop Cyrillus.
[[Voltaire]] en [[Edward Gibbon]] gaven Cyrillus de schuld voor de moord en gebruikten de gebeurtenis om de Katholieke kerk te hekelen.
In 1827 schreef [[Diodata Saluzzo Roero]] het gedicht ''Ipazia ovvero delle filosofie''.
De dominee en professor [[Charles Kingsley]] schreef in de 19e eeuw de roman ''Hypatia: Or, New Foes with an old Face'', wat een groot succes werd. Het werd voor het toneel bewerkt in 1859 (Philadelphia) en 1893 (Londen).
[[Charles William Mitchell]] schilderde in 1885 een naakte Hypatia voor een kerkaltaar. [[Julia Margaret Cameron]] maakte in 1867 een foto van het model Marie Spartali als de jonge Hypatia.
In de 20e eeuw schreef [[Mario Luzi]] ''Ipazia'' en [[Arnulf Zitelmann]] de Duitse roman ''Hypatia''.
▲De film [[Agora (film)|Agora]] van [[Alejandro Amenábar]] uit 2009 verhaalt deze geschiedenis met de actrice [[Rachel Weisz]] als Hypatia.
== Literatuur ==
* {{Aut|Maria Dzielska}} (1995): ''Hypatia of Alexandria'', Harvard University Press.
| |||