Hypatia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Cyrillus en Orestes: Atticus was itt Cyrillus bevriend met novatianen |
→Bronnen: Scholasticus vergeleek het lot van de drie grote steden |
||
Regel 8:
In de eerste plaats moet het aan haar gewijde artikel in de [[Suda]], de [[Byzantijnse Keizerrijk|Byzantijnse]] [[encyclopedie]] uit de tiende eeuw, worden vermeld. Veel van dit verhaal komt echter uit tweede hand en is geromantiseerd.
Betrouwbaarder is mogelijk de informatie die haar tijdgenoot [[Socrates Scholasticus]] biedt in zijn ''Kerkgeschiedenis (Historia ecclesiastica, VII 15)''. Volgens Scholasticus had het conflict tussen Cyrillus en Orestes, dat leidde tot de moord op Hypatia in 415, te maken met Cyrillus' aanpak van de [[Novatianisme|novatianen]]. Hij zag daarin een parallel met [[Innocentius I]], bisschop van Rome, die de novatianen hun kerken afnam, waarna [[Alaric]] in 410 Rome brandschatte. Constantinopel was een dergelijk rampzalig lot bespaard gebleven, omdat bisschop [[Atticus van Constantinopel|Atticus]] zich mild gedroeg tegenover de novatianen. Rond het midden van de zesde eeuw werd Scholasticus' verhaal over Hypatia door [[Cassiodorus]] opgenomen in de latijnse ''Historia Tripartita''. Rond dezelfde tijd vermeldde [[Johannes Malalas]] uit Antiochië en Constantinopel de moord op Hypatia. Zijn tekst werd slechts bewaard in een '[[epitoom]]'. De 6e-eeuwse historicus [[Hesychius van Miletus]] volgde deze traditie in zijn ''Onomatologus'' over de belangrijkste Griekse denkers.
De derde belangrijke bron zijn brieven van de bisschop [[Synesius van Cyrene]], die haar leerling was en haar ook later nog graag raadpleegde. Van na zijn studietijd (390-395) zijn 156 brieven bewaard, uit de periode 395 tot aan zijn dood in 413. Daarvan zijn er zeven aan Hypatia geadresseerd en vele anderen aan medeleden van de hechte kring, die zij om zich heen verzamelde.
| |||