Tom Lanoye: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
||
Regel 52:
Naast ''Ten oorlog'' volgden andere bewerkingen van klassieke toneelstukken: ''Mamma Medea'' (vrij naar [[Euripides]]), ''Mefisto for ever'' (vrij naar [[Klaus Mann]]) en ''Atropa. De wraak van de vrede'' (vrij naar Euripides, [[Aeschylus]], [[George W. Bush]], [[Donald Rumsfeld]] en [[Curzio Malaparte]]). Die laatste twee stukken vormen begin en slot van ''De triptiek van de macht'' van regisseur [[Guy Cassiers]]. Ze werden in diens enscenering beide uitgenodigd op het Festival d’Avignon, dat in 2011 het duo opnieuw uitnodigde. ''Bloed en rozen'', hun historische stuk over Jeanne d’Arc en Gilles de Rais stond vijf avonden in de prestigieuze Cour d’Honneur van het Palais des Papes, voor in totaal 10.000 toeschouwers.
Van 2003 tot 2005 was Lanoye stadsdichter van Antwerpen, de eerste Belgische stad die een dergelijke functie openstelde. In deze functie schreef hij een gedicht dat geprint op een groot banier aan de zogenaamde [[Boerentoren]], ‘Europa’s eerste wolkenkrabber', werd gehangen. Het gedicht is een liefdesverklaring van die toren aan middeleeuwse toren van de O.-L.-Vrouwenkathedraal. Later schreef Lanoye als 'respons' van de kathedraaltoren een klankgedicht dat werd ingezongen door de volkszangeres [[La Esterella]], met wie hij vaker samenwerkte. (Op haar uitvaart in 2011 sprak hij in diezelfde kathedraal een begrafenisrede voor haar uit).
In 2007 werd Lanoye in Nederland als eerste Belg bekroond met de [[Gouden Ganzenveer]] voor zijn oeuvre en kreeg hij een eredoctoraat van de [[Universiteit Antwerpen]].
Regel 61:
Opnieuw op verzoek van de Stichting CPNB — en met de steun van Turing Foundation (Amsterdam), Poetry International (Rotterdam) en Poëziecentrum (Gent) —
schreef Lanoye ook het [[Poëzieweek]]geschenk,ter gelegenheid van de Poëzieweek 2019. Zijn voorgangers waren o.a. [[Anna Enquist]], [[Ilja Leonard Pfeijffer]], [[Stefan Hertmans]] en [[Peter Verhelst]]. Het opgelegde thema was ‘vrijheid’, de titel van het geschenk ''Vrij — wij?''
===== Verfilmingen, Bloednoot, en polemieken =====
| |||