Goirle (plaats): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Forensenplaats: Typefout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
→‎Textiel: Typefout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 66:
In [[1843]] werd de eerste blekerij voor linnen en [[pellen (textiel)|pellen]] opgericht door ''Willem van Enschot''. In [[1847]] volgde de firma ''P. & W. van de Lisdonk'', ''bepaaldelijk ten doel hebbende het fabriceeren van linnen en pellen, tafelgoederen en andere daarmee gelijkstaande stoffen''. Zo nam ook de werkgelegenheid in de textiel toe. In [[1857]] waren er 275 mannen en 156 vrouwen en kinderen werkzaam, waarvan 380 als thuiswerker. Uit dit alles blijkt dat de eigenlijke fabrieken nog klein waren. Daarin kwam verandering toen de [[Amerikaanse Burgeroorlog]] ([[1861]]-[[1865]]) uitbrak, waardoor de invoer van [[katoen]] stagneerde en de vraag naar linnen steeg. Aldus werd kapitaal vergaard waarvan de Goirlese fabrieken gebouwd werden. De belangrijkste was [[HaVeP]], die opgericht werd in [[1888]] door E.J. [[van Puijenbroek]]. Deze fabriek bestaat nog steeds.
 
De textielindustrie kende een aantal moeilijke perioden, zoals de ecomomischeeconomische crisis van de jaren 30 van de 20e eeuw. De ''Goirlese Jutespinnerij'' ging dicht, en de werklozen kwamen in de [[werkverschaffing]] terecht en moesten ontginningsprojecten uitvoeren. Los daarvan was ook de positie van de textielarbeider weinig rooskleurig, door lage lonen en lage scholing. Na de [[Tweede Wereldoorlog]] verkozen velen dan ook een ander beroep, en voor hen in de plaats kwamen vaak Belgen. Niettemin waren er in 1960 nog 2157 mensen werkzaam in de grotere bedrijven (meer dan tien werknemers).
 
De fabrikanten ondertussen hadden zich ontwikkeld tot een besloten groep die ''op stand'' leefde, weinig contact had met de rest van de bevolking, maar wél in allerlei bestuurlijke organen zitting had.