Hybridisatie (scheikunde): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
k https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: Één van de → Een van de met AWB |
||
Regel 127:
Wanneer atomen in de derde of hogere periodes hybride orbitalen vormen, kunnen ook d (of zelfs f) orbitalen meegehybridiseerd worden. Dit levert een rijk gamma aan verschillende mogelijkheden voor omringing op dat zich uit in de zeer diverse omringingsvoorkeuren van de [[Overgangsmetaal|overgangsmetalen]]. Het is heel moeilijk om deze omringingen te voorspellen, maar met behulp van de hybridisatietheorie en wat driedimensionaal inzicht zijn ze allemaal relatief eenvoudig te verklaren.
Meer gecompliceerde verbindingen (zoals [[
== Bindingen ==
Regel 134:
Indien er meer dan één binding is tussen twee atomen (bijvoorbeeld in [[Etheen|C<sub>2</sub>H<sub>4</sub>]] en [[Distikstof|N<sub>2</sub>]]) overlappen de orbitalen die daarvoor verantwoordelijk zijn aan twee kanten van de bindings-as (boven en onder het vlak, of voor en achter het vlak). Deze bindingen worden [[Pi-binding|π-bindingen]] genoemd. Wanneer er een π-binding tussen twee atomen zit, heeft die binding geen rotatievrijheid meer (draaien om de binding zou de overlap tussen de orbitalen verminderen).
π-bindingen worden meestal gevormd door ongehybridiseerde p-orbitalen op de twee atomen. Als 2 atomen dus één dubbele binding vormen, zullen de rest van de orbitalen (1 s en 2 p orbitalen) tot sp<sup>2</sup> hybridiseren. Een ander voorbeeld: als een atoom 2 dubbele bindingen vormt, blijven er 1 s en 1 p (bijvoorbeeld p<sub>x</sub>) orbitaal over om 2 sp orbitalen te vormen. Deze wijzen respectievelijk naar links en naar rechts.
[[Categorie:Chemische binding]]
|