Adalbero I van Metz: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Sonuwe (overleg | bijdragen)
Versie 47398523 van 82.72.122.17 (overleg) ongedaan gemaakt.
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k →‎Levensloop: https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: één van de → een van de met AWB
Regel 4:
Adalbero was de zoon van [[paltsgraaf]] [[Wigerik|Wigerik van Lotharingen]] en van [[Kunigunde van de Ardennen]] en was de broer van [[Siegfried I van Luxemburg]]. In 929 werd hij omwille van zijn adellijke afkomst unaniem verkozen tot [[lijst van bisschoppen van Metz|bisschop van Metz]].
 
Hij deed de [[abdij]]en, die afhingen van het bisdom en die in verval waren, terug heropleven. Hiervoor kreeg hij de bijnaam ''vader van de monniken''. Adalbero liet de vervallen gebouwen herstellen en breidde de bezittingen van de abdijen verder uit. In 933 was hij de drijvende kracht achter de heropleving van de [[abdij van Gorze]] en in 944 zette hij zich in voor de heropleving van de [[abdij van Sint-Truiden]] die eveneens afhing van het bisdom Metz.
 
Adalbero werd [[Abt (abdij)|abt]] van deze laatste abdij en hij bleef dit tot aan zijn dood. Hij probeerde zo veel mogelijk zijn tijd te verdelen tussen het bisdom Metz en de abdij van Sint-Truiden. Adalbero werd in 954 door hertog [[Koenraad de Rode]] ontheven van zijn taak als bisschop waarna hij in Sint-Truiden verbleef tot aan zijn dood in 962.
Regel 10:
Na zijn dood werd zijn lichaam eerst naar de abdij van Gorze gebracht en daarna naar de [[Sint-Arnoldusabdij]] in [[Metz]] waar een grote verering ontstond. In 968 gaf keizer [[Otto I de Grote]] een [[oorkonde|charter]] uit waarin Adalbero de titel ''sanctissimus'' kreeg.
 
Adalbero werd algemeen beschouwd als ééneen van de beste prelaten van zijn tijd. Hij had speciale aandacht voor de [[opvoeding]] van de jeugd. Zelf zorgde hij voor de opleiding van zijn neef [[Adalbero van Reims]] die later [[aartsbisdom Reims|aartsbisschop van Reims]] werd.
 
{{Appendix|2=