Livin' Blues: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k opmaak referentie
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: één van de → een van de (2) met AWB
Regel 9:
Na een tweede single ''(You better watch yourself) Sonny Boy'' voor het [[Koninklijke Philips Electronics N.V.|Philips]] [[platenlabel|label]] wordt Strötbaum vervangen door [[Henk Smitskamp]], die daarvoor in Willy & his Giants, [[The Motions]] en [[After Tea]] heeft gespeeld. Met de nieuwe bezetting wordt – wederom onder productionele leiding van [[Jaap Eggermont]] – de [[Langspeelplaat|lp]] ''Hell's Session'' opgenomen. Het is een zeer sterk album, dat de vergelijking met platen van andere blanke blues bands als John Mayalls Bluesbreakers, Fleetwood Mac en [[Cuby + Blizzards]] glansrijk kan doorstaan.
 
In 1970 vertrekken Cesar Zuiderwijk (naar [[Golden Earring]]) en Henk Smitskamp (naar [[Sandy Coast]]). Hun vervangers zijn resp. Dick Beekman (ex-[[Cuby and the Blizzards|Cuby + Blizzards]]) en Ruud van Buuren (ex-Groep 1850). Hoewel de band nog steeds als [[blues|bluesgroep]]groep kan worden aangemerkt beginnen invloeden van [[progressieve rock]] door te sijpelen op de tweede [[Langspeelplaat|lp]] ''Wang Dang Doodle''. Zo doet de [[gitaarriff]] uit het titelnummer denken aan ''[[Black Night]]'' van [[Deep Purple]]. Een ingekorte versie van dit nummer wordt op [[single (muziek)|single]] uitgebracht en wordt een bescheiden hit. Het succes bezorgt de band optredens in heel [[Europa van A tot Z|Europa]], van [[Engeland]] tot [[Italië]].
 
In 1971 voltrekt zich een tragedie in het leven van Dick Beekman, die daardoor noodgedwongen de groep moet verlaten. Hij wordt vervangen door Johnny Lejeune (voorheen Blues Corporation, Jasper Mule/Island). Met hem wordt de lp ''Bamboozle'' opgenomen, waarvan ''L.B. Boogie'' een internationale hit wordt.
Regel 17:
Ted Oberg voelt zich door het contract met Ariola gedwongen de band voort te zetten. Hij is dan ook de enige overgebleven LB'er die eind 1974 meedoet op de [[Disco (muziekgenre)|disco]]-[[hit (muziek)|hit]] ''Boogie Woogie Woman'' met zanger John Frederiksz (onder andere bekend van George Cash), Michel Driesten op drums, Ronnie Meyes op gitaar en de teruggekeerde Henk Smitskamp op bas, die uit de opgeheven [[Shocking Blue (band)|Shocking Blue]] overkomt. Althans die bezetting prijkt op de fotohoes, want als de band de single begin 1975 op tv gaat promoten blijken Meyes en Driesten verdwenen te zijn en doen [[Cornelis van der Beek|Cor v.d. Beek]] (ex-drummer van Shocking Blue) en Paul Vink (ex-[[Finch (band)|Finch]], toetsen) mee. Op de lp ''Live 75'' is laatstgenoemde alweer absent. Een jaar later op ''Blue Breeze'' (geproduceerd door John Sonneveld) is de voormalige Shocking Blue-ritmesectie vervangen door bassist André Reijnen (ex-[[Brainbox (band)|Brainbox]]) en drummer Jacob van Heiningen (ex-Galaxis). Deze lp is de bestverkochte van de band en met name de populariteit in Polen stijgt tot grote hoogten.
 
In Nederland gaat het echter bergafwaarts en in 1978 zit de band zelfs zonder platencontract. Oberg blijft met diverse muzikanten doorrommelen tot 1980. Dan besluit hij Nicko Christiansen en John Lagrand terug te halen en samen met bassist Evert Willemstein en drummer Boris Wassenberg (ook wel bekend als Beau Wassenberg) richt hij zich weer op de [[bluesrock]] van een jaar of tien eerder. Livin' Blues is dan ook tijdens de Haagse Beatnach (13 juni 1980) ééneen van de weinige nog bestaande bands en daardoor ééneen van de meest professionele acts.
 
Oberg stopt in 1986 na bijna twintig jaar Livin' Blues. Christiansen probeert het in 1987 nog eens met de lp ''Livin' Blues Now'' met Joop van Nimwegen (gitaar), Aad van Pijlen (bas), Willem v.d. Wall (gitaar), Art Bausch (drums) en oudgediende John Lagrand.
Regel 27:
De grootste hits van Livin' Blues in Nederland zijn ''Wang-Dang-Doodle'' (1970) en ''L.B. Boogie'' (1972). Deze werden opgenomen in de Haagsche GTB Studio van [[Gerard Theo Bakker]]
 
De producer van de eerste Livin' Blues platen is Jaap Eggermont, ex-drummer van de [[Golden Earring]]s. Op die platen is Cesar Zuiderwijk de drummer van Livin' Blues en hij vervangt in juni 1970 Jaaps opvolger [[Sieb Warner]] in [[Golden Earring]] (die inmiddels de 's' hadden gedropt).
 
Het nummer ''One night blues'' is in drie verschillende versies uitgebracht: als b-kant van de single ''Sonny Boy'', als lp-track op ''Hell's session'' en als demo op de cd ''Early blues sessions''.