Konstantin Stanislavski: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
SGL (overleg | bijdragen)
→‎Vroege invloeden: Spelfout gecorrigeerd
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via Android-app
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: één van de → een van de (2) met AWB
Regel 4:
 
== De beginjaren ==
Stanislavski werd als Konstantin Sergejevitsj Aleksejev (Russisch: Константи́н Серге́евич Алексе́ев) geboren. Hij groeide op in ééneen van de rijkste families van [[Rusland]] De Alexejevs waren zeer actief in het culturele leven van Moskou. Als kind raakte Konstantin al geïnteresseerd in het [[Circus (attractie)|circus]], het [[ballet]] en het [[poppenspel]].
In 1877 werd zijn vader benoemd tot hoofd van de [[Kamer van Koophandel]] in Moskou (ééneen van de belangrijkste en invloedrijkste banen in de stad). In datzelfde jaar liet hij een volledig uitgerust theater bouwen op zijn landgoed Lyubimovka. Daar speelde de jonge Stanislavski zijn eerste voorstelling.
 
Het voornemen om een acteur te worden was taboe voor iemand uit zijn maatschappelijke klasse in Rusland. Tot voor kort waren acteurs [[lijfeigenen]] van de Russische adel. De Alexeyevs waren rijk en hadden fabrieken. Tot de [[Russische revolutie]] in 1917 gebruikte Stanislavski zijn rijkdom om theaterexperimenten te financieren. Maar om zijn familie niet verder te bruuskeren verscheen hij, tot zijn 33e, alleen als amateur toneelregisseur/acteur op het toneel.
Stanislavski was een toneelnaam die hij in 1884 aannam om zijn toneelactiviteiten voor zijn ouders verborgen te houden.
<ref>Biography.com [http://www.biography.com/people/constantin-stanislavski-9492018#early-life-and-career] stanislavski early life and career</ref>
Vanaf dat moment begon hij ook aantekeningen te maken, in kladblokken, over alle aspecten van het acteren. Deze notities vormden de basis voor zijn speelmethode. In 1888 trouwde hij met onderwijzeres Maria Perevoshchikova en zij volgde haar man in zijn studie naar het toneelspel.
 
Regel 17:
Zo testte hij bepaalde karakters in het echte leven uit, door zichzelf als zwerver of dronkenlap te vermommen en als dit [[personage]] een spoorwegstation te bezoeken. Ook verkleedde hij zich als [[zigeuner]] die de toekomst kon voorspellen.
 
Vanaf 1884 kreeg hij zangles op het [[Conservatorium van Moskou]] van Fyodor Petrovich Komissarzhevsky , een [[tenor]] van het [[ Bolsjojtheater]], met wie hij de coördinatie tussen stem en lichaam verkende. Samen ontwikkelden zij oefeningen om te bewegen en te zitten op een ritmische manier. Later zou hij deze lessen in lichamelijke ritmiek ook gebruiken bij [[Opera (muziek)|opera]]zangers.
Komissarzhevsky stond model voor de rol van Tortsov, één van karakters uit ''Een acteur aan het werk'' dat Stanislavski schreef. In dit lesboek voor acteurs is Tortsov de acteur en regisseur die verkeerde denkbeelden van studenten aan de kaak stelt en hen leert om eerlijk en realistisch te acteren.
<ref>Uttaps:[https://uttaps.wordpress.com/actor-prepares/cast-of-characters/] actor prepares/cast of characters </ref>
 
== Het Moskous Kunsttheater ==
Regel 29:
 
Toen hij Meyerhold tijdens repetities bezig zag en bemerkte hoe hij de jonge acteurs met ijzeren hand regisseerde, kwam Stanislavski tot het besef dat een acteur zich zo niet ten volle kon ontplooien. De acteur moest proberen om tijdens het spelen tot echte emotie te worden gebracht in plaats van de emoties puur te imiteren. Hiervoor vond hij een systeem uit, waarbij de acteur moest spelen alsof het ''echt'' is en daarbij moet putten uit de vaak diep verborgen herinneringen in zijn [[emotioneel]] geheugen.
Hij verwachtte ingeleefd spel, waarbij het onderscheid tussen de persoonlijke emoties van de speler en de emoties die hij vormgaf goeddeels wegviel. Stanislavski nam geen genoegen met de technische uitbeelding van toneelrollen. Stanislavski wenste emotionele overgave.
 
Het gezelschap debuteerde met groot succes, in oktober 1898, met ''Tsaar Fyodor Ivanovich'' van [[Aleksej Konstantinovitsj Tolstoj]]. Hun daarop volgende voorstelling van ''De meeuw'' werd beschouwd als een prestatie van groot formaat. Bij de première in [[Sint-Petersburg]] was het stuk nog uitgefloten en wilde Tsjechov het toneel nog vaarwel zeggen, maar dankzij de ingrepen van regisseur Stanislavski werd het wel een succes. De geslaagde opvoering in Moskou bracht Tsjechov ertoe weer voor het toneel te gaan schrijven.