Félix de Mérode: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edoderoobot (overleg | bijdragen)
k https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: één van de → een van de (2) met AWB
Regel 3:
 
==Familie==
[[Huis Merode|De Merode]] was ééneen van de oudste adellijke families in de Zuidelijke Nederlanden en Duitsland. In 1473 had Jean de Merode bevestiging van een titel van baron of 'Freiherr' verkregen van [[Keizer Frederik III (1415-1493)|keizer Frederik III]]. Na verschillende andere bevestigingen, volgde de verheffing tot graaf voor Philippe de Merode door de aartshertogen Albrecht en Isabella in 1617. Andere grafelijke titels volgden ten voordele van verschillende familieleden. In 1709 werd Jean-Philippe, graaf van Merode en markies van Westerloo door de koning van Spanje verheven tot ''grandezza d'Espagña'' van Eerste Klasse.
 
Al deze titels verdwenen bij de Franse Revolutie. [[Willem Charles Ghislain van Merode|Willem van Merode]] aanvaardde in 1809 de titel van ''[[Empireadel|comte de l'Empire]]'' (graaf). In 1823 werden de adellijke status en titels van de Merodes onder het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]] opnieuw erkend.
Regel 63:
 
==Katholiek en vrijmetselaar==
Dat De Merode een trouwe en overtuigde katholiek was, lijdt geen twijfel. Ook al ging hij niet akkoord met sommige zienswijzen of beslissingen van Rome, hij legde er zich bij neer. De vroomheid binnen het gezin werd onder meer duidelijk in de weg die zijn kinderen volgden: de jongste dochter werd religieuze, zijn zoon Xavier werd priester en aartsbisschop en werd een naaste medewerker van [[paus Pius IX]], een dochter trouwde met graaf [[Charles de Montalembert]], ééneen van de grote katholieke voormannen in Frankrijk.
 
Hij bleef natuurlijk een aanhanger van [[Lamennais]] en dit betekende dat hij bij herhaling de kerkverantwoordelijken, met inbegrip van de paus, er op wees dat de Kerk zich moest aanpassen aan de nieuwe post-revolutionaire wereld, waar ook vele katholieken zich meer en meer goed bij vonden en waar de vrijheid van godsdienst, van onderwijs, van meningsuiting, ook aan de Kerk voordelen bood.