Droogdok: verschil tussen versies

Naast permanente droogdokken worden ook tijdelijke bouwdokken gebruikt. Zo zijn de [[brugpijler|pijlers]] van de [[Oosterscheldekering]] gebouwd op een bouwterrein dat na het gereedkomen van de pijlers onder water werd gezet (werkeiland "[[Neeltje Jans]]"). Speciale schepen konden zo het ondergelopen bouwterrein binnenvaren om de pijlers op te nemen. Dit tijdelijke droogdok was het grootste droogdok ter wereld. Dergelijke installaties zijn ook wel gebruikt om zeer grote [[offshore]]-constructies te bouwen. Bij [[Barendrecht]] ligt een bouwdok dat speciaal werd gebruikt voor de bouw van tunnelelementen, waaronder die voor de [[Tweede Coentunnel]]. Vanwege het tijdelijk karakter zijn deze dokken minder duurzaam gebouwd. Normaal gesproken wordt een droogdok toch geassocieerd met [[scheepsbouw]] en scheepsreparatie.

Om een dok vol te laten lopen en te legen werd aanvankelijk gebruikgemaakt van het [[Getijdegetijde (waterbeweging)|getij]]. Bij vloed werd de deur geopend om het schip het dok in te laten varen. Als na het sluiten van de deur het eb werd, kon het water via spuigaten uit het dok worden afgevoerd. Later ging men [[Pomppomp (machine)|pompen]] gebruiken. Tijdens de [[industriële revolutie]] werden deze aangedreven door een [[stoommachine]]. Naderhand door een [[dieselmotor|diesel-]] of [[elektromotor]].

In oude [[havenstad|havensteden]] komt men vaak oude droogdokken tegen, vaak zelfs tot midden in de stad. Deze oude dokken worden veelal nog steeds gebruikt. De tand des tijds heeft er ook niet zoveel vat op. De pompinstallatie en de deuren zijn regelmatig aan vervanging toe, maar het bassin zelf kan eeuwenlang gebruikt worden. Vaak zijn de kosten van opruimen ook groter dan de kosten van jarenlange exploitatie in de rode cijfers.{{feit}}

* [[Drijvend dok]]

* [[Scheepshelling]]

* [[Schepenlift]]

* [[Afzinktunnel]]