Jean Stas: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
invullen doorverwijzing
aanvullen
Regel 4:
Jean Stas was de zoon van een slotenmaker, afkomstig van [[Sint-Truiden]]. Stas promoveerde aan de [[Rijksuniversiteit Leuven]] in de [[geneeskunde]]. Later ging hij over naar de studie van de [[scheikunde]] en ging in 1837 werken aan de [[École Polytechnique]] in [[Parijs]] onder leiding van [[Jean-Baptiste Dumas]], met wie hij de [[atoommassa]] van [[koolstof]] bepaalde.
 
In [[1840]] werd hij benoemd tot [[professor]] aan de [[Koninklijke Militaire School (België)|Koninklijke Militaire School]] in [[Brussel (stad)|Brussel]] (1841 - 1865). Hij verkreeg internationale erkenning voor het bepalen van atoommassa's met een precisie die tot dan toe nooit was bereikt. Hij deed dit onder andere voor [[zilver]], [[Stikstof (element)|stikstof]], [[Chloor (element)|chloor]] en [[Lood (element)|lood]]. Hij was president van de Belgische Commissie van maten en gewichten en werd in die hoedanigheid afgevaardigd bij de Internationale Commissie van de meter.
 
In 1880 werd hij gekozen als correspondent van het ''[[Institut de France]]''. Hij was ook lid van de [[Royal Society|''Royal Society'' van Londen]] en erelid van het ''Deutsche Chemische Gesellschaft''. In 1885 won hij de Davy-medaille van de ''Royal Society'' van Londen.<ref>''Nécrologie'', La Nature, 2 april 1892, p. 286</ref>
 
Als [[toxicoloog]] werd hij bekend door het ontwikkelen van een methode (onder andere met behulp van wijnsteenzure alcohol) voor het isoleren en kwalitatief aantonen van bepaalde [[alkaloïde]]n. In 1851 kon hij bewijzen dat graaf [[Hippolyte Visart de Bocarmé]] zijn schoonbroer Gustave Fougnies had vergiftigd met [[nicotine]]-extracten van de [[tabaksplant]]. Het was de eerste keer dat alkaloïden als bewijsmateriaal gebruikt werden in de [[forensische geneeskunde]].