Nieuw-Vlaamse Alliantie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
D'Arch (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 109.130.35.156 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door MichielDMN
Regel 1:
{{Infobox politieke partij België
| naam = Nieuwe Nieuw-Vlaamse Alliantie<br />(NVAN-VA)
| afbeelding = FileLogo N-VA (Nieuw-Vlaamse Alliantie).png
| partijvoorzitter = [[Bart De Wever]]
Regel 16:
| zetels1 = 25
| zetelstotaal1 = 150
| verkiezingen1 = [[Belgische federale verkiezingen 2019|26-05-19 mei 2019]]
| zetelnaam2 = Zetels Senaat
| zetels2 = 9
| zetelstotaal2 = 60
| verkiezingen2 = [[Belgische federale verkiezingen 2019|26/05/19 mei 2019]]
| zetelnaam3 = Zetels Vlaams Parlement
| zetels3 = 35
| zetelstotaal3 = 124
| verkiezingen3 = [[Vlaamse verkiezingen 2019|26.05.19 mei 2019]]
| zetelnaam4 = Zetels Brussels Parlement
| zetels4 = 3
| zetelstotaal4 = 17
| verkiezingen4 = [[Brusselse gewestverkiezingen 2019|26.05.19 mei 2019]]
| zetelnaam5 = Zetels Europees Parlement
| zetels5 = 3
| zetelstotaal5 = 21
| verkiezingen5 = [[Europese Parlementsverkiezingen 2019|26/05/19 mei 2019]]
| zetelnaam6 = Burgemeesters in Vlaamse gemeenten
| zetels6 = 51
| zetelstotaal6 = 300
| verkiezingen6 = [[Belgische lokale verkiezingen 2018|14-10-18 oktober 2018]]
| voorganger = 1954: [[Christelijke Vlaamse Volksunie|CVV]]<br />1954: [[Volksunie]]
| oprichting = dinsdag 11/09/2001
| actief in = {{BE-vlag|Vlaanderen}}<br />{{BE-vlag|Brussel}}
| ideologie = [[VlaamsgezindVlaams-nationalisme]]<br />[[Separatisme]]<br />[[liberaal conservatisme]]<br />[[Republicanisme in België|republicanisme]]<ref>{{Citeer web |url=http://www.n-va.be/standpunten/monarchie |title=Monarchie |work=Website N-VA |accessdate=4 mei 2016}}</ref>
| richting = [[laagvolksRechts (politiek)|Rechts]]
| jongeren = [[Jong N-VA]]
| euroorganisatie = [[Europese Vrije Alliantie|EVA]]
| eurofractie = [[Europese Conservatieven en Hervormers|ECR-fractie]]
| leden =meer dan 40.000 <small>(21/08/2014)<ref>[http://www.n-va.be/nieuws/n-va-zet-40-000ste-lid-in-de-bloemetjes n-va zet 40000ste lid in de bloemetjes]; N-VA; 21 augustus 2014</ref></small>
| website = [http://www.n-va.be/ n-va.be]
}}
 
De '''Nieuwe Nieuw-Vlaamse Alliantie''', afgekort als ('''NVAN-VA'''), is een [[Vlaams-nationalisme|VlaamsgezindeVlaams-nationalistische]] en [[Liberaal conservatisme|liberaal-conservatieve]] [[politieke partij]] met eind 2014 meer dan 4041.000 leden.<ref>[http://www.demorgen.be/binnenland/open-vld-telt-meeste-leden-bb8604d1/ Open Vld telt meeste leden]; [[De Morgen]]; 30.10. oktober 2014</ref> De N-VA is de grootste partij in de [[Kamer van volksvertegenwoordigers|Kamer]], de [[Senaat (België)|Senaat]] en het [[Vlaams Parlement]]. In het [[Europees Parlement]] bezet ze vier zetels, in het [[Brussels Hoofdstedelijk Parlement]] 3drie. NVADe N-VA levert met [[Geert Bourgeois]] de minister-president van Vlaanderen en was van 2014-18 tot 2018 vertegenwoordigd in de federale [[regering-Michel I]]. Ze behoort tot de meerderheid in de [[Antwerpen (provincie)|provincie Antwerpen]] en in tal van steden en gemeenten.
 
In 2017 had de partij 40.430428 leden. Daarmee stond ze toen op de vierde plaats in Vlaanderen wat het aantal partijleden betreft, na respectievelijk [[Open Vlaamse Liberalen en Democraten|Open Vld]], [[Christen-Democratisch en Vlaams|CD&V]] en [[Socialistische Partij Anders|sp.a]], maar voor [[Vlaams Belang]] en [[Groen (partij)|Groen]].<ref>{{Citeer web|url=https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/01/23/steeds-minder-politieke-partijleden/|titel=Ondanks hoeraberichten: steeds minder partijleden|bezochtdatum=2019-02-26|auteur=VRT NWS|datum=2018-01-23|werk=vrtnws.be|taal=nl}}</ref>
 
== Geschiedenis ==
Voorlopers van NVAde N-VA waren de [[Volksunie]] (van 1954-01 tot 2001) en daarna [[VU&ID]] (eenheidslijst van [[Volksunie|VU]] en [[iD21]]) vanvanaf 1997-01 tot en met 2001.
 
=== Ontstaan ===
In de herfst van 2001 ontstond de NVAN-VA uit de [[Volksunie]] na interne onenigheid over het [[Lambermontakkoord]]. De VUVolksunie brak op in drie groepen: de Toekomstgroep (o.l.v. Bert Anciaux), Niet Splitsen en ''Vlaams-Nationaal'' (o.l.v. Geert Bourgeois). Na een ledenreferendum viel het besluit dat de groep ''Vlaams-Nationaal'' het grootste deel van het patrimonium van de [[Volksunie]] overerfde. Omdat de groep ''Vlaams-Nationaal'' net geen 50% van alle leden kon bekoren, moest de naam [[Volksunie]] evenwel verdwijnen. Op 13 oktober 2001 keurde de partijraad de naam ''Nieuw-Vlaamse Alliantie'', de beginselverklaring van NVAde N-VA en het manifest van NVAde N-VA goed.
 
Onder leiding van [[Geert Bourgeois]] ging de partij in 2003 voor de eerste maal naar de verkiezingen, maar enkel in [[West-Vlaanderen]] slaagde de jonge partij erin om de nieuwe [[kiesdrempel]] van 5% te halen. De kiesdrempels waren ingevoerd door de paars-groene [[regering Verhofstadt I]] (1999-2003 met [[Open Vld|VLD]], [[sp.a]], [[Agalev]] (onthield zich bij de stemming), [[Parti Socialiste (België)|PS]], [[Mouvement Réformateur|MR]] en [[Ecolo]]). De partij behield dus enkel [[Geert Bourgeois]] als [[parlement]]slid, en was niet meer vertegenwoordigd in de [[Senaat (België)|Senaat]].
Regel 68:
In de zomer van 2003 werden er gesprekken gevoerd met [[CD&V]] over de vorming van een [[kartel (politiek)|kartel]], maar niet iedereen binnen de N-VA was daar even gelukkig mee. Op 2 september 2003 werd bekendgemaakt dat de gesprekken op niets uitgelopen waren, omdat de [[CD&V]] niet tegemoetkwam aan de eis van de N-VA om bij een regeringsvorming de vijf resoluties van het Vlaams parlement over de verdere [[staatshervorming (België)|staatshervorming]] in het Vlaams regeerprogramma op te nemen. Na het stuklopen van de onderhandelingen zag het er dus naar uit dat de N-VA alleen aan de verkiezingen zou deelnemen.
 
Op 14 februari 2004 zegde de [[CD&V]] toch toe om de 5 resoluties van het Vlaams parlement met het kartel te verdedigen. Samen met een slechte peiling volstond dit voor NVAde N-VA-top om de partijraad van de N-VA over te halen en een kartel met CD&V tot stand te brengen. Onder de kartelnaam [[Valentijnskartel|CD&V/N-VA]] - of 'Vlaams kartel' – namen beide partijen vervolgens deel aan de [[Vlaams Parlement|Vlaamse parlementsverkiezingen]] van 2004. Het [[kartel (politiek)|kartel]] werd de grootste politieke formatie in [[Vlaanderen]] met iets meer dan 1 miljoen stemmen, of 26%.
 
Bij de [[Provincieraad|provincie]]- en [[gemeenteraad]]sverkiezingen van oktober 2006 trok CD&V/N-VA de lijn van de goede resultaten door. Met 31,7% voor de provincieraden boekte CD&V/N-VA een tweede verkiezingsoverwinning op rij. Opnieuw bleek het kartel CD&V/N-VA de grootste formatie van Vlaanderen. Het aantal gemeente- en OCMW-raadsleden van de N-VA nam sterk toe. In het Kempense Dessel behaalde een onafhankelijke N-VA-lijst zelfs een [[absolute meerderheid]] en werd Vlaams parlementslid [[Kris Van Dijck]] opnieuw burgemeester.
 
Het kartel CD&V/NVAN-VA werd op 30 november 2006 tijdelijk stopgezet na de komst van [[Jean-Marie Dedecker]] en [[Boudewijn Bouckaert]] naar de N-VA. CD&V kon zich niet verzoenen met deze beslissing, mede doordat [[Jan Renders (vakbondsbestuurder)|Jan Renders]] van het [[Algemeen Christelijk Werknemersverbond|ACW]], die traditioneel een grote invloed heeft op de partij, de komst van de donkerblauwe libertair Dedecker streng veroordeelde. N-VA overwoog daarop om alleen aan de federale verkiezingen van 2007 mee te doen, met Dedecker als kandidaat.
 
De gunstige peilingen voorspelden dat N-VA ook zonder kartel de kiesdrempel zou halen, maar intern was er geen consensus. Uit onvrede met de komst van Dedecker en vrezend dat de N-VA zou verrechtsen, maakte gewezen [[Volksunie]]-[[Europees Parlement|Europarlementslid]] [[Jaak Vandemeulebroucke]] bekend de partij te verlaten. Vandemeulebroucke was al enkele jaren niet meer politiek actief. Hij trok zijn besluit weer in toen Dedecker de partij verliet.
 
In de dagen na de breuk binnen het Vlaams kartel vonden discrete onderhandelingen plaats tussen de top van CD&V en de N-VA. Er werd versneld een voorstel van programma opgemaakt met het oog op de federale verkiezingen van 2007. Het bereikte akkoord tussen CD&V en de N-VA, dat normaal besproken zou worden op de partijraad van januari 2007, werd door de omstandigheden reeds aan de [[partijraad]] van 9 december 2006 voorgelegd. CD&V had N-VA voor de keuze gesteld: een kartel zonder Dedecker op de gemeenschappelijke lijst, of geen kartel. Op die NVAN-VA-partijraad van 9 december werd, op basis van het akkoord, beslist om voor de federale verkiezingen van 2007 een kartel te vormen met de CD&V. De beslissing werd genomen met een meerderheid van 62 van de 103 stemmen, met 10 onthoudingen. Dedecker, die dus niet op de verkiezingslijst zou mogen staan in weerwil van de eerdere toezegging van [[Bart De Wever]], stapte daarop uit NVAde N-VA. Uit onvrede met de gang van zaken trad [[Frieda Brepoels]] af als [[ondervoorzitter]] van de partij.
 
=== Federale verkiezingen 10 juni 2007 ===
Regel 82:
Met een provocerende precampagne wou de partij de [[Vlaming]]en wijzen op de gevolgen van het Belgisch beleid: een [[Vlaanderen]] dat steeds meer verstrikt dreigt te geraken. Als centraal beeld van de campagne introduceerde de partij dan ook een nieuw verkeersbord: een gevarenbord dat waarschuwt voor ''verst(r)ikking''. Dit was een verwijzing naar de [[Wallonië|Waalse]] [[minister-president]] [[Elio Di Rupo]], die altijd een [[vlinderdas]]je draagt.
 
Medio maart 2007 raakte bekend dat de directeur van de [[Bank Card Company]] (uitgever van [[VISA (creditcard)|Visa]] en [[MasterCard|Mastercard]]), [[Jan Jambon]] zich kandidaat stelde voor de federale parlementsverkiezingen op de Antwerpse CD&V/N-VA-lijst. Jambon is sinds oktober 2006 schepen van financiën en lokale economie in [[Brasschaat]]. Samen met [[Peter De Roover]] bouwde hij in de jaren 90 v/d 20e eeuw de [[Vlaamse Volksbeweging]] (VVB) opnieuw uit tot een slagkrachtige organisatie binnen de [[Vlaamse Beweging]]. Jambon leek aanvankelijk een rijzende ster binnen de N-VA, maar viel in de loop van 2014 van zijn voetstuk door een reeks ongelukkige uitspraken. Zo verklaarde hij dat werklozen eerst hun huis en andere bezittingen moeten verkopen vooraleer zij een werkloosheidsuitkering kunnen krijgen. Ook stelde hij dat het inschrijvingsgeld voor de universiteiten fors verhoogd zou moeten worden.
 
Het kartel was in 2007 de overwinnaar van de federale verkiezingen in Vlaanderen. De partij behaalde vijf rechtstreeks verkozenen in de Kamer en twee in de Senaat. Door opvolging telde NVAde N-VA 6 leden in de Kamer. Voorzitter [[Bart De Wever]] boekte een goed persoonlijk resultaat. Met ruim 41.000 [[voorkeurstem]]men werd hij de op twee na populairste politicus in de [[kieskring]] [[Antwerpen (provincie)|Antwerpen]].
 
=== Einde kartel op 22 september 2008 ===
Op [[21 september]] [[2008]] zei een massaal bijgewoond N-VA-ledencongres (1700 deelnemers) in het Gentse ICC het vertrouwen in de federale [[Regering-Leterme I (federaal)|regering Leterme I]] op. NVADe N-VA weigerde deel te nemen aan nieuwe communautaire dialoog die [[Kris Peeters (politicus)|Kris Peeters]] vanuit de [[Vlaamse regering]] [[Regering-Peeters I|Peeters I]] wilde opstarten, omdat de Vlaams-nationale partij daarin geen garanties zag op een doorbraak in de [[Staatshervorming (België)|staatshervorming]] en, gezien de houding van de Franstalige partijen sinds juni 2007, geen enkel vertrouwen had in het welslagen van zo'n dialoog.
 
De daaropvolgende maandag [[22 september]] stapte minister [[Geert Bourgeois]] uit de [[Regering-Peeters I|Vlaamse regering]]. Tijdens een [[persconferentie]] verklaarde hij dat hij in de ministerraad moest vaststellen dat "alle collega-ministers wensen in te stappen in de dialoog, die vrijdag nog werd afgewezen. Op 5 september nog verbond de Vlaamse regering 'strikte en noodzakelijke' voorwaarden aan de start van deze dialoog. Zowel afgelopen vrijdag als vandaag opnieuw moet ik vaststellen dat aan die 'strikte en noodzakelijke' voorwaarden niet is voldaan."<ref>[https://web.archive.org/web/20090922125710/http://www.n-va.be/programma/standpunten/persberichten_detail.asp?ID=3046]</ref>
Regel 105:
Op 6 mei 2010, op een verkiezingsmeeting van de partij, riep Bart De Wever alle Vlaamse partijen op om aan één [[zeel]] te trekken na de verkiezingen en het [[confederalisme]] door te drukken. Ook vroeg hij alle Vlaamse formaties nooit nog een federale regering te vormen zonder Vlaamse meerderheid.<ref>[http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20100606_033&kanaalid=1568 De Wever vraagt alle Vlaamse partijen één front te vormen]; De Standaard; 6 juni 2010</ref>
 
Bij de federale verkiezingen van 13 juni 2010 won NVAN-VA de verkiezingen met iets minder dan 28% van de Vlaamse stemmen in de Kamer (31% in de senaat), zo werd het de grootste partij van Vlaanderen en België. De partij verwierf daardoor 27 kamerzetels. Daardoor is de N-VA de dominante politieke formatie in het Vlaamse politieke landschap geworden en neemt zij de plaats in die de [[CD&V]] decennialang bezette.
 
De populariteit van de N-VA, en dan voornamelijk die van partijvoorzitter [[Bart De Wever]], was volgens sommige media na de verkiezingsuitslag<ref>{{Citeer web |url=http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=J52R7NIT |titel=De Wever moet van zege nog een overwinning maken |uitgever=De Standaard |datum=14 juni 2010 |bezochtdatum=16 januari 2011}}</ref><ref>{{Citeer web |url=http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GVP2RFVCR |titel=De slimste mens van de Wetstraat |uitgever=[[Het Nieuwsblad]] |datum=14 juni 2010 |bezochtdatum=16 januari 2011}}</ref> het gevolg van De Wevers deelname aan het spelprogramma [[De Slimste Mens ter Wereld]] van [[Woestijnvis]]. Het werd echter niet wetenschappelijk aangetoond dat deze deelname een rol speelde bij de [[Vlaamse verkiezingen 2009|verkiezingen van 7 juni 2009]] ([[Vlaams Parlement]]) of een jaar later bij de [[Federale Verkiezingen 2010|verkiezingen van 13 juni 2010]] ([[Federaal Parlement van België|Federaal Parlement]] en [[Senaat (België)|Senaat]]). Mogelijk was het spelletje wel het begin van zijn naambekendheid bij het grote publiek.
Regel 115:
=== Lokale verkiezingen 14 oktober 2012 ===
{{Zie hoofdartikel|Belgische lokale verkiezingen 2012}}
In de aanloop van de lokale verkiezingen van 2012 haalde NVAN-VA een aantal voormalige leden van [[Vlaams Belang]] binnen voor de lokale lijsten. De komst van VB-afvalligen als [[Jurgen Ceder]] en [[Karim Van Overmeire]] lokten daarbij veel kritiek uit bij de tegenstanders. N-VA heeft het zelf over 40 mensen met een VB-verleden, Vlaams Belang heeft het over 50 mensen.<ref>{{Citeer web|url=http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20120716_195|titel=De Wever: 'Angst voor N-VA regeert'|uitgever=De Standaard|datum=16 juli 2012|bezochtdatum=20 juli 2012}}</ref>
 
N-VA werd bij de verkiezingen de grote overwinnaar in Vlaanderen. In 41 gemeenten werd het de grootste lokale partij, waaronder in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], waar voorzitter Bart De Wever burgemeester werd. Op andere plaatsen werd de partij vaak ook een van de grootste partijen met percentages rond de 20 procent. Op provinciaal niveau werd N-VA de grootste partij met circa 28% van de stemmen. In Vlaams-Brabant, Antwerpen en Oost-Vlaanderen werd het de grootste partij; in Limburg en West-Vlaanderen tweede.<ref>{{Citeer web|url=http://www.deredactie.be/permalink/1.1456135|titel=N-VA breekt door in gemeenten en steden|datum=15 oktober 2012|bezochtdatum=15 oktober 2012|uitgever=[[deredactie.be]]}}</ref><ref>{{Citeer web|url=http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121014_00334648|titel=Nieuwe volkspartij verpulvert records|datum=15 oktober 2012|bezochtdatum=15 oktober 2012|uitgever=De Standaard}}</ref> In zijn overwinningsspeech had De Wever het over een signaal voor de [[regering-Di Rupo (federaal)|regering-Di Rupo]]. Hij bestempelde de overwinning van zijn partij en het verlies van alle regeringspartijen als teken dat de Vlamingen de "belastingsregering" niet lusten. Hij waarschuwde de Franstaligen om zich voor te bereiden op [[confederalisme]], waar de partij voor zal ijveren bij de volgende verkiezingen, in 2014. [[Elio Di Rupo|Di Rupo]] wimpelde de waarschuwing af door te wijzen op het lokale karakter van de verkiezingen.<ref>{{Citeer web|url=http://www.demorgen.be/dm/nl/3625/Verkiezingen-2012/article/detail/1517104/2012/10/15/Geel-zwarte-zondag.dhtml|titel=Geel-zwarte zondag|uitgever=De Morgen|datum=15 oktober 2012|bezochtdatum=15 oktober 2012}}</ref>
Regel 129:
| [[Christen-Democratisch en Vlaams|CD&V]]-N-VA, [[Socialistische Partij Anders|sp.a]]-[[Sociaal-Liberale Partij|Spirit]], [[Open Vld]]
|-
|[[Regering-Peeters I]] ||[[Kris Peeters (politicus)|Kris Peeters]] || [[Christen-Democratisch en Vlaams|CD&V]]-NVAN-VA, [[Socialistische Partij Anders|sp.a]]-[[Sociaal-Liberale Partij|spirit/Vl.Pro]], [[Open Vld]] ||[[2007]]-''[[2008]]''
|-
! colspan=6| <small>N-VA verdween uit Peeters I na de breuk van het kartel, Peeters I deed de rit uit tot 2009</small>