Deutsche Christen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
een aantal > de meeste
Regel 6:
De Deutsche Christen werd in 1931 opgericht als een Kirchenpartei (kerkenpartij) om mee te doen bij verkiezingen voor [[synode]]s in de [[Evangelische Kerk van de Oud-Pruisische Unie]].<ref>Kenneth Barnes: ''Nazism, Liberalism, & Christianity: Protestant social thought in Germany & Great Britain, 1925-1937''; 1991.</ref> [[Ludwig Müller]] was de leider van de Deutsche Christen. Bij de [[Pruisen|Pruisische]] kerkverkiezingen van november 1932 behaalde de Deutsche Christen ongeveer een derde van de stemmen.<ref>Doris Bergen: ''Twisted Cross: The German Christian Movement in the Third Reich''; 1996.</ref> De Deutsche Christen wilde dat de nazi-doctrines over ras en het Führer-principe werden ingevoerd in de protestantse kerk. De Deutsche Christen haalde inspiratie uit de antisemitische denkbeelden van [[Maarten Luther]] en de organisatie vond dat alle [[Joden]] schuldig waren aan de dood van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus Christus]]. De Deutsche Christen werd gesteund door 3.000 van de 17.000 [[pastoor|pastoren]] in Duitsland.<ref>William L. Shirer: ''The Rise and Fall of the Third Reich''; 1960; blz.234-238.</ref> De Deutsche Christen werd naar schatting gesteund door een derde of een vierde van de 40 miljoen protestanten in Duitsland.<ref> Susannah Heschel: ''The Aryan Jesus: Christian Theologians and the Bible in Nazi Germany''. Princeton University Press. 2008. blz. 3.</ref>
 
[[Adolf Hitler]] werd op 30 januari 1933 aangesteld als [[Rijkskanselier]] en hij wilde alle protestantse [[Landeskirch]]en in Duitsland verenigen door de oprichting van de [["Deutsche Evangelische Kirche]]" (DEK). De Deutsche Christen was een voorstander van de fusie. De [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij]] en de Deutsche Christen wilden dat [[Ludwig Müller]] gekozen zou worden als rijksbisschop (Reichsbischof) van de kerk. Tot grote woede van Hitler koos de federale raad van de kerk voor [[Friedrich von Bodelschwingh]] als Reichsbischof.

In juni 1933 had de organisatie Deutsche Christen het leiderschap van eende aantalmeeste Landeskirchen binnen de DEK verkregen. Alleen de landskerken van Beieren, Württemberg en Hannover bleven zelfstandig. Bodelschwingh trad in juli 1933 af, waarna Müller werd gekozen als nieuwe Reichsbischof.<ref>Richard Evans: ''The Third Reich in Power''; London: Penguin Books; 2006.</ref>
 
Uiteindelijk leidde het verzet tegen het positieve christendom tot een schisma in de DEK, waarbij 23 van de 28 regionale kerkraden zich afsplitsten van de DEK. Een deel van de tegenstanders van de Deutsche Christen steunde de [[Bekennende Kirche]]. De Deutsche Christen bleef de DEK domineren gedurende de [[Tweede Wereldoorlog]], maar sinds het schisma was de organisatie niet meer belangrijk voor Hitler.